5 DUŻYCH PROBLEMÓW Z TRÓJCĄ

Sytuacja wyjściowa: Zakładamy, że Trójca jest prawdziwa i przyglądamy się, jakie problemy mogą wyniknąć z perspektywy wewnętrznej.

Problem nr 1
Jezus był Żydem wierzącym w tego samego Boga JHWH co inni Żydzi. Żydzi w I wieku nie wierzyli w Trójcę. Ich pisma głoszą radykalny monoteizm.

Pokazano wam, abyście wiedzieli, że Pan jest Bogiem i nie ma innego, jak tylko On sam . (Powtórzonego Prawa 4:35)
Dlatego dzisiaj powinniście wiedzieć i nabrać serca, że ​​Pan jest jedynym Bogiem na niebie w górze i na ziemi w dole i nie ma innego . (Pwt 4:39)

Żydowski monoteizm jest tutaj jasny!
Czy może Jezus Chrystus miał inne zdanie niż Żydzi jego czasów?

A podszedł jeden z uczonych w Piśmie, który przysłuchiwał się ich rozmowie, i widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest największe ze wszystkich? Ale Jezus mu odpowiedział: Największe ze wszystkich przykazań jest: Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, jest Panem jedynym; i będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.” To jest największe przykazanie. I druga rzecz jest taka sama: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego!” Nie ma innego przykazania większego niż to. I rzekł do niego uczony w Piśmie: Zgadza się, Mistrzu! Zaprawdę jest tak, jak mówisz, że jest tylko jeden Bóg i nikt inny jak tylko On; 33 A miłować go całym swoim sercem, całym swoim umysłem, całą swoją duszą i całą swoją mocą, a miłować swego bliźniego jak siebie samego, znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary. A Jezus widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł mu: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie odważył się zadać mu więcej pytań . (Marka 12:28-34)

Jezus mógł poprawić „błędne” zrozumienie skryby, aby wyjaśnić pogląd trynitarny. W tej rozmowie z uczonym w Piśmie Jezus mógł odpowiedzieć w sposób trynitarny: „Będziecie oddawać cześć połączonej jedności trzech części, gdzie Ja (Jezus) jestem drugą trzecią z trzech trzecich Boga”. Byłby to dobry moment na wyjaśnienie istnienia Boga Trójjedynego. Oczywiście tego nie robi, ale raczej utwierdza Boga Starego Testamentu. W tej rozmowie ze znawcą Pisma Świętego Jezus potwierdza rdzeń wiary, Szemę Izraela (Deut. 6:4). Dla pisarza jest rzeczą oczywistą, że Bóg jest jeden i że trzy osoby nie mogą być w jednej istocie. Gdyby Jezus był trynitarzem, musiałby natychmiast skorygować pisarza.

Problem nr 2
Nigdzie w Piśmie Świętym nie ma doktryny o Trójcy. Nie ma książki zatytułowanej „Trójca”. Powinna zawierać kilka rozdziałów i wersetów wyjaśniających nam doktrynę o Trójcy. Oczywiście można łączyć wersety takie jak Mt 28:19; Jana 1:1; 1 Jana 5:7 i inne wersety. Każdy, kto posługuje się takim systemem, po prostu łącząc wersety, mówi coś o swoim systemie teologicznym i rozumieniu Biblii. Łączysz losowo pewne wersety i tworzysz własną doktrynę o Trójcy.

Niestety bez tego podejścia to się nie uda. Oto przykład pokazujący śmieszność tej metodologii: Piotr kusił Ewę w ogrodzie Eden. Czy to brzmi nielogicznie? Jeśli argumentujesz przy użyciu metody tekstu próbnego, nie. Szatan pod postacią węża skusił Ewę, aby skosztowała owocu (Rdz 3). Jezus powiedział do Piotra: „Zejdź mi z oczu, szatanie!” (Mateusza 16:23). Jest zatem jasne, że Piotr jest szatanem i uwiódł Ewę w ogrodzie Eden.

Czym jest Trójca?
- Jeden Bóg w trzech osobach
- Wszyscy trzej są wieczni
- Wszyscy trzej mają jedną istotę
- Dwie natury w Chrystusie w jednej osobie
- W tej jedności każda natura zachowuje swoje własne przymioty.
- Dwie wole w Jezusie, Boska i Ludzka, które nigdy sobie nie zaprzeczają.

To tylko niektóre elementy Trójcy. Tych i innych terminów nie można znaleźć w Biblii. Nie jest to też koncepcja trynitarna.

- Nie możemy zaprzeczyć, że Pismo Święte może być użyte w odniesieniu do Trójcy (Eisegeza vs. Ezegeza).
- Ale ta doktryna nie jest nigdzie wyrażona ani wyjaśniona.
- Doktryna o Trójcy jest jak tradycja ustna, obok Pisma Świętego.

Czy to nauczanie jest naprawdę konieczne, jeśli
– nie wyjaśnia tego Jezus
– nie jest głoszone w Ewangeliach i Dziejach Apostolskich
– nie wyjaśniają tego Paweł, Jakub, Piotr czy Jan
– jest to teoria, która zaprzecza temu, że Bóg Biblii chciałby wytłumaczyć.

Problem nr 3
Żaden Żyd, który w czasach Jezusa nawrócił się na chrześcijaństwo, nie czuł się kwestionowany przez doktrynę o Trójcy.

Trzy możliwości:
- Doktryna o Trójcy wówczas nie istniała
- Istniała, ale nie była nauczana (nie było to istotne)
- Uczono, ale nie budziła kontrowersji w monoteistycznej społeczności żydowskiej (teoria spiskowa)

Kiedy zaczął się spór?
- 325 ne Sobór Nicejski I -> Czy Syn jest boski?
- 381 rne Sobór Konstantynopolitański I -> Czy Duch Święty jest Trzecią Osobą?
- 431 r. n.e Sobór w Efezie -> Czy Maryja była Matką Boga (theotokos)?
- 451 r. n.e Sobór Chalcedoński -> Czy Jezus ma jedną czy dwie natury?
- 553 r Sobór Konstantynopolitański II -> Zinterpretować doktrynę o dwóch naturach bez oddzielania Jezusa?
- 681 n.e Sobór Konstantynopolitański III -> Czy Jezus ma jedną czy dwie woli? (Monoteletyzm)
– 787 r. n.e Sobór Nicejski II -> Czy można czcić ikony Chrystusa?

Wszystkie te rady miały także wymiar polityczny. Osoby sprzeciwiające się przyjętej doktrynie zostały wygnane lub wykluczone z Kościoła.

Problem nr 4
– Do Boga zawsze zwracamy się za pomocą zaimka osobowego w liczbie pojedynczej (ty).
- Kiedy ktoś mówi o Bogu, zawsze używa (on) jako zaimka osobowego w liczbie pojedynczej.
- Bóg prawie zawsze mówi za pomocą zaimka osobowego w liczbie pojedynczej
(wyjątek: cztery teksty „my” w ST, gdzie Bóg obejmuje innych).

Trynitarze postrzegają 4 wersety „my” (Rdz 1:26; 3:22; 11:7; Iz 6:8) jako potwierdzenie swojej tezy, ale pomijają ponad 10 000 wersetów występujących w liczbie pojedynczej. Wszystkie komentarze biblijne pisane w XXI wieku (z wyjątkiem Johna Gilesa) potwierdzają, że Bóg rozmawiał z aniołami. Zatem jeśli Bóg składa się z trzech osób, nie możemy używać zaimka osobowego w liczbie pojedynczej.

- Zaimki osobowe w liczbie pojedynczej są używane w odniesieniu do pojedynczych osób.
- Ale jeśli Bóg jest Trójcą, powinniśmy znaleźć w Biblii zaimki w liczbie mnogiej.
- A jednak Biblia tysiące razy potwierdza, że ​​Bóg jest pojedynczą osobą.

Problem nr 5
Jeśli Trójca jest prawdą i Jezus jest Bogiem, to musi być wszechwiedzący. Bóg jest wszechwiedzący i nic się przed nim nie ukryje. Zobaczmy, co na to mówi Jezus: Ale o tym dniu i godzinie nie wie nikt, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. (Marka 13:32). Gdyby był Bogiem, okłamałby nas. Albo nie jest Bogiem i faktycznie o tym nie wie. Trynitarna interpretacja mogłaby być taka, że ​​mówił „ludzki” Jezus, a nie „boski” Jezus. Jednak doktryna o Trójcy twierdzi, że Jezus jest jedną osobą o dwóch naturach. Nie ma zatem dwóch woli, jednej, która wie wszystko, i drugiej, która nie wie wszystkiego. Wola i osoba należą do siebie. Ale jest to także problem Trójcy.

Streszczenie:
1. Jezus potwierdza nietrynitarną teologię Żydów
2. Biblia nie naucza o Trójcy
3. W I wieku nie było kontrowersji
4. Zaimki w liczbie pojedynczej wykluczają Boga wieloosobowego
5. Jezus nie był wszechwiedzący

____________________________________

Źródło: http://www.21stcr.org/