CZY JANA 8:58 JEST DOWODEM NA PREEGZYSTENCJĘ JEZUSA?

Cytowana poniżej odpowiedź Pana Jezusa jest zapisana w rozmowie, jaką Pan Jezus odbył z wrogo nastawionymi do Niego Żydami.

„Zaprawdę, zaprawdę, zanim stał się Abraham, Ja jestem.” Jan 8:58

Ten fragment jest bardzo często cytowany, aby udowodnić, że Jezus Chrystus (Namaszczony) żył jako istota duchowa z BOGIEM w niebie na długo przed swoimi ludzkimi narodzinami.

Na pierwszy rzut oka na podstawie wypowiedzi Pana Jezusa wydaje się oczywiste także, że Pan Jezus żył zanim powstał Abraham.

Jeśli jednak weźmiemy pod uwagę ogólny kontekst tekstu i zastanowimy się, kto wypowiedział te słowa, wyłania się inny obraz.

Przede wszystkim mówi się, że to Jezus powiedział: „Zanim był Abraham, ja jestem”. Ale Jezus jest imieniem czysto ludzkim , ponieważ czasami pojawiało się wśród Żydów i nadal występuje wśród Hiszpanów. Jezus nie jest zatem w żaden sposób imieniem istoty niebiańskiej ani istoty duchowej .

Ponadto Jezus w rozmowie z wrogimi mu Żydami wyraźnie określił siebie jako człowieka :

„ Jezus im mówi: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, pełnilibyście dzieła Abrahama, teraz zaś chcecie mnie zabić, człowieka , o którym wam powiedziałem prawdę, a której usłyszałem od Boga, a Abraham nie uczynił. Jana 8:39 b – 40

Jeśli podsumować to, co dotychczas zaczerpnięto ze słów Pana Jezusa, okazuje się, że około 30-letnia osoba nosząca imię Jezus powiedziała, że ​​była tam już przed narodzinami Abrahama, właśnie w jakiej relacji. Żydzi tamtych czasów i czasów późniejszych wierzyli, że Mesjasz (Chrystus), jako pierwszy ze wszystkich wybranych, wyłonił się z jaźni, świadomości i umysłu BOGA przed stworzeniem świata i stworzeniem Tory. Od tego czasu Mesjasz istniał w opatrzności i planie BOŻYM. Ponieważ Paweł znał te myśli, napisał:

„Chwała niech będzie BOGU i OJCU naszego Pana Jezusa Chrystusa! W Chrystusie pobłogosławił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym w wyżynach niebieskich, jak nas w nim wybrał przed założeniem świata , abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem Jego w miłości.” Efezjan 1:3-4

Jezus Chrystus, jako pierwszy z wybranych, jest podstawą wybrania całego Kościoła , a oba miały miejsce przed założeniem świata. Nawet cały Kościół Nowego Przymierza stoi w pewnym sensie wciąż ponad Abrahamem. Zatem Chrystus/Mesjasz musiał koniecznie przyjść na świat przed Abrahamem.

Według NT pytanie, które niepokoiło ludzi w tamtych czasach, brzmiało, czy Jezus był Chrystusem/Mesjaszem, czy też nie. Rozmowa, jaką Pan Jezus odbył z wrogimi Żydami w 8 rozdziale Ewangelii Jana, dotyczyła także pytania, kim był Jezus. A w oczach tych Żydów Jezus był duchowo Samarytaninem, dlatego oskarżali go o posiadanie demona:

„Odpowiedzieli Żydzi i rzekli do niego: «Czy nie słusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem i masz demona?» Jan 8:48

Sedno sporu skupiało się na tym, czy Jezus był Chrystusem, czy duchowym Samarytaninem i jaką faktycznie miał rangę.

Czy Jezus, którym Żydzi już gardzili, był mniejszy, czy też był większy od Abrahama? Żydzi już sami rozstrzygnęli tę kwestię.

Zwłaszcza, że ​​Abraham, Izaak, Jakub, Mojżesz i Ezdrasz byli wówczas uważani w judaizmie za bardzo ważne i wysokie osoby, bardzo szanowane i których życie i słowa były bardzo dokładnie badane.

Z tej perspektywy słowa Pana Jezusa były dla tych Żydów prawdziwym wyzwaniem, wręcz prowokacją. Na przykład Pan Jezus przemówił do Żydów z mesjańskim autorytetem i powiedział:

„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeśli ktoś zachowa moje słowo, nie zazna śmierci na wieki.” Jana 8:51

Żydzi ponownie zobaczyli, że ich fałszywe przekonanie, że Jezus miał demona, potwierdziło się i powiedzieli: „Teraz wiemy, że masz demona”. Jana 8:52a

A potem mówili o Abrahamie i prorokach:

"Umarł Abraham i umarli prorocy, a mówicie, że kto dotrzyma słowa mojego, nie zazna śmierci na wieki. Co ze sobą robicie? Czy jesteście większymi od ojca naszego Abrahama, który umarł, a są prorocy? Umarliście, co ze sobą robicie.” Jana 8:52-53

W oczach Żydów Jezus był mniejszy od Abrahama i proroków , widzieli w nim duchowego Samarytanina. Należy tu również wziąć pod uwagę, że Samarytanie byli w oczach Żydów najniższym poziomem. Jak słowa Jezusa musiały brzmieć w uszach tych Żydów?

W poniższej odpowiedzi Jezus dał jasno do zrozumienia, że ​​to OJCIEC oddaje Mu cześć i oskarża Żyda o to, że GO nie rozpoznaje w przeciwieństwie do Niego:

„Jeśli sam siebie uczczę, mój honor jest niczym, czci mnie mój OJCIEC , o KTÓRYM mówisz: ON jest naszym BOGIEM . Nie poznaliście GO, ale ja GO znam. Gdybym powiedział, że GO nie znam, byłbym jak ty, kłamcą. Ale znam go i przestrzegam JEGO słowa.” Jan 8:54-55

Zatem BÓG czci Jezusa, ponieważ GO zna, dotrzymuje JEGO słowa i wiernie je przekazuje. Poznanie i poznanie Boga jest życiem wiecznym . Przestrzeganie słowa Bożego polega na wyznawaniu i przeżywaniu słowa. W ten sposób Jezus był wiernym szafarzem słów SWOJEGO OJCA. Były to między innymi cechy Mesjasza/Pomazańca posłanego przez BOGA, którego cechami miały się charakteryzować:

Teraz Pan Jezus ponownie przemówił do Abrahama.

„Abraham, twój ojciec, radował się, że ujrzał mój dzień, ujrzał go i uradował się.” Jan 8:56

BÓG obiecał Abrahamowi, że ujrzy czas i służbę Mesjasza. BÓG wypełnił tę obietnicę i poprzez wizję pokazał Abrahamowi dzieło i czas Mesjasza . W starej synagodze mówiono, że BÓG pokazał nie tylko Abrahamowi, ale i Adamowi czas Mesjasza i jego dzieło poprzez wizje.

W odpowiedzi Żydzi zarzucali mu młodość i niewystarczającą wiedzę.

„Wtedy przemówili do niego Żydzi. Nie masz jeszcze 50 lat, a chcesz zobaczyć Abrahama.” Jana 8:57

Według ówczesnego judaizmu, Abraham był tematem tak rozległym , że nawet długotrwałe, trwające całe życie studiowanie go nie wystarczyło, aby doświadczyć wszystkiego na jego temat. Żydzi twierdzili, że Jezus był o wiele za młody (nie miał więcej niż 30 lat) i dlatego nie mógł właściwie nic wiedzieć o Abrahamie.

„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, zanim Abraham stał się, Ja jestem.” Jan 8:58

Tutaj Jezus udowodnił, że musi być Chrystusem. Bo tylko Mesjasz, w rozumieniu hebrajsko-żydowskim, mógł być przed Abrahamem , ponieważ przed tym ostatnim wyłonił się ze ŚWIADOMOŚCI, JAźni i UMYSŁU BOŻEGO, co było jedną z JEGO pierwszych myśli. Dlatego Mesjasz/Chrystus istniał jako pierwsze ze wszystkich dzieł w Bożym zamyśle, a zatem w BOŻEJ Opatrzności i BOŻYM wyborze . Po Mesjaszu cała reszta wybranych, łącznie z Abrahamem, wzniosła się ze ŚWIADOMOŚCI i UMYSŁU BOŻEGO.

Wniosek:

Stwierdzenie Pana Jezusa : „Zanim powstał Abraham, ja jestem” w żaden sposób nie przełamało wyobrażeń, jakie mieli jego żydowscy przeciwnicy na temat Mesjasza/Namaszczonego. Jednak w oczach jego żydowskich przeciwników była to prowokacja, gdyż nie pozostawała w zgodzie z wyobrażeniami o Jezusie Nazareńskim, którego Żydzi uważali nawet za duchowego Samarytanina, a nawet osobę dźwiganą przez demony.