CZY MESJASZ W NIEBIE JEST BOGIEM?

Objawienie Jana jest często wykorzystywane do udowodnienia, że ​​Mesjasz jest Bogiem Wszechmogącym. Niektórzy chrześcijanie błędnie wierzą, że „Bóg” Jezus pozbył się swoich „boskich” zdolności/przymiotów na ziemi (Filip. 2:6-11), aby założyć je z powrotem, kiedy wstąpił do nieba.

Psalmista pisze:

„ Dlaczego poganie się gniewają i na próżno mówią narody? Królowie ziemi stoją razem... przeciwko Panu [BOGU] i przeciwko Jego Pomazańcowi [Mesjaszowi – Chrystusowi „Pomazańcowi”]: „Zerwiemy ich więzy i odrzucimy od siebie ich kajdany!” Śmieje się Zasiadający w niebie, Pan naśmiewa się z nich. Wtedy ON [BÓG] powie im...: „Ustanowiłem mojego Króla [Jezusa] na Syjonie, na mojej świętej górze!” Opowiem wam radę Pana; Powiedział do mnie: „Ty jesteś moim Synem, dzisiaj [nie na zawsze] cię zrodziłem” (Psalm 2:1-7).

Od swego zmartwychwstania Mesjasz zasiada po prawicy swego BOGA i czeka, aż wszyscy wrogowie zostaną pokonani.

PAN [ADONAJ JHWH] rzekł do mojego Pana [Adoni Jezus] : Usiądź po mojej prawicy , aż postawię twoich wrogów podnóżkiem twoich stóp. (Psalm 110:1)

Akt zgonu Szczepana jest jasny:

I rzekł: Oto widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po prawicy Boga.

(Dzieje 7:56 por. Mat. 22:44; Łukasza 2:42; 21:42; Marka 12:26; Dzieje 2:34; Heb. 1:13)

Pierwszy rozdział Księgi Objawienia świadczy:

„Łaska wam i pokój od Tego, który jest, który był i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem” (Obj 1:4) „i od Jezusa Chrystusa, świadka wiernego ” . (Obj 1:5)

Werset 4: „ Kto jest i kto był, i kto nadchodzi ”? To jest BÓG Ojciec. Nie może to być Jezus, gdyż jest o nim mowa dopiero w wersecie 5: „ i Jezus Chrystus. „Nie należy mylić takich faktów.

W czwartym rozdziale Księgi Objawienia Bóg Wszechmogący zasiada na tronie: To jest BÓG Ojciec.

W 5 rozdziale Księgi Objawienia czytamy o Baranku stojącym przed Bogiem. BÓG nie jest barankiem. BÓG także nie stoi przed BOGIEM.

„Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę... i oddajcie cześć Temu, który stworzył niebiosa i ziemię, i morze, i źródła wód!” (Ap 14,7)

Zdecydowanie mówimy tu o naszym BOGU i Ojcu! Kto stworzył niebo i ziemię?

Tak mówi YHWH, wasz Odkupiciel, który was ukształtował już w łonie matki: Ja, YHWH , jestem Sprawcą wszystkiego, który rozciągnął niebiosa, Ja sam rozpostarłem ziemię. (Iz 44:24)

„To są ci, którzy podążają za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Ci zostali nabyci spośród ludzi jako pierwociny BOGA i Baranka.” [Zwróć uwagę na różnicę]. (Obj 14:1)

Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni BOGA mojego ... i napiszę na nim imię BOGA mojego i nazwę miasta BOGA mojego , nowego Jeruzalem, które zstępuje z niebo od mojego BOGA …”

(Ap 3:12)

To właśnie powiedział wniebowstąpiony Jezus, który był już z Ojcem w niebie przez około sześćdziesiąt lat, kiedy Jan pisał Apokalipsę i nadal nazywa BOGA „moim BOGIEM”. Nic się nie zmieniło w relacji między Jezusem a Jego BOGIEM.

Nieco bardziej realistyczna „Świąteczna opowieść”

I ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, a księżyc pod jej stopami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd. A ona jest w ciąży i woła w bólach porodowych i w bólach rodzenia. I ukazał się inny znak na niebie: a oto smok wielki, czerwony jak ogień, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach jego siedem diademów; a jego ogon pociąga za sobą trzecią część gwiazd niebieskich; i rzucił je na ziemię. I stanął smok przed niewiastą, która miała rodzić, aby po urodzeniu pożreć jej dziecko . I urodziła syna płci męskiej, który będzie pasł wszystkie narody laską żelazną; a jej dziecko zostało porwane do Boga i Jego tronu. (Objawienie 12:1-6)

BÓG jest duchem i dlatego nie może zostać połknięty. Podobnie BÓG nie może zostać porwany do BOGA.

Chronos/Kairos

Kolejnym argumentem jest teza, że ​​BÓG i Jezus znajdują się w dwóch różnych czasach (Jezus w Chronos i BÓG w Kairos), a zatem możliwe jest, że nadal stanowią jedno. Punktem wyjścia jest stwierdzenie, że przestrzeń, materia i czas są nierozłączne. Wraz ze stworzeniem materii z niczego (Hebrajczyków 11:3) powstał także czas. Czas jest zatem po prostu kolejnym skończonym wymiarem, który kończy się w Objawieniu 10:6 (... że odtąd nie będzie już czasu. ). Człowiek jest w chronosie. Wpływa na cały okres ludzkości, w którym procesy zaczynają się i kończą na nowo. „Wtedy Herod potajemnie przywołał mędrców i zapytał ich o dokładny czas [chronos] pojawienia się gwiazdy”. (Mateusza 2:7) „ Rzekł mu Jezus: Tak długo jestem z tobą [chronos] , a nie poznałeś mnie, Filipie?” (Jana 14:9). BÓG stworzył czas, co oznacza, że ​​nie tylko stoi poza przestrzenią, ale także poza upływającym czasem. BÓG nadzoruje cały ten okres i dał prorokom możliwość pokazania nam przyszłości w określonych momentach. Dla BOGA tysiąc lat jest jak jeden dzień (Psalm 90:4; 2 Piotra 3:8). Czas BOGA nie jest taki sam jak czas człowieka (Hioba 10:5). Profesor fizyki Werner Gitt pisze: Możemy sobie wyobrazić Boże kairos jako „ wieczną jednoczesność ”, w której zawieszona jest prawowita ścisłość następstwa naszej sekwencji chronologicznej. (Biblijne świadectwo stworzenia). Nawet jeśli argumentacja jest trudna do zrozumienia (Jezus w Chronos i BÓG w Kairos), pojawia się tutaj dodatkowy problem. BÓG i Jezus siedzą teraz obok siebie. Niebo jest mieszkaniem Boga (Psalm 2:4; 1 Tym 6:16), a Jezus od swego zmartwychwstania zasiada po prawicy Boga. Trudno sobie wyobrazić, że nadal znajdują się w dwóch różnych „strefach czasowych”.

Stworzony według swego rodzaju

W całym stworzeniu każdy jest stworzony według swego rodzaju:

I rzekł Bóg: Niech ziemia wyda trawę, zioła wydające nasienie i drzewa owocowe przynoszące owoc według rodzaju, w jakim ich nasienie jest na ziemi. I tak to było. I ziemia wydała trawę, zioła dające nasienie według swego rodzaju i drzewa przynoszące owoc, w którym jest ich nasienie według ich rodzaju . I Bóg widział, że było dobre. I rzekł Bóg: Niech zaroją się wody mnóstwem stworzeń żywych i niech ptaki latają nad ziemią ze względu na przestronność niebios. I stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkie poruszające się istoty żyjące, którymi roją się wody, według ich rodzajów i wszelkie skrzydlate ptaki według ich rodzajów . I Bóg widział, że było dobre. I Bóg im pobłogosławił, i rzekł: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i zapełniajcie wody morskie, a ptactwo niech się rozmnaża na ziemi. I nastał wieczór, i nastał poranek: dzień piąty. I rzekł Bóg: Niech ziemia wyda istoty żyjące według swego rodzaju : zwierzęta i zwierzęta pełzające oraz zwierzęta ziemskie według swego rodzaju. I tak to było. I Bóg stworzył zwierzęta ziemskie według ich rodzaju , bydło według swego rodzaju i wszystko, co się porusza po ziemi, według swego rodzaju . I Bóg widział, że było dobre. I rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na nasz obraz , podobnego nam; i będą panować nad rybami morskimi, i nad ptactwem powietrznym, i nad zwierzętami, i nad całą ziemią, i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi. (Rodzaju 1:11-12, 20-26)

BÓG stworzył wszystkie istoty według swego rodzaju. Anioł jest aniołem, człowiek jest człowiekiem, zwierzę jest zwierzęciem, roślina jest rośliną. Niestworzony, wiecznie istniejący BÓG jest i zawsze pozostanie BOGIEM. Wielu chrześcijan słusznie odrzuca teorię ewolucji. Niestety, wielu chrześcijan nie zdaje sobie sprawy, że poddali się innej teorii ewolucji. Wielu wierzy, że aniołowie mogą stać się ludźmi, BÓG staje się człowiekiem lub BÓG staje się aniołem. Formę (nie)biblijnej teorii ewolucji odnajdujemy w różnych mitologiach pogańskich, ale nie w nauczaniu biblijnym. Idea wcielonego Boga ma swoje korzenie w pogaństwie (Dzieje Apostolskie 14:11-12).

Kto zasługuje na cześć w niebie po zmartwychwstaniu Jezusa?

Nadal oddajemy cześć BOGU, a nie Barankowi Bożemu:

I cztery Zwierzęta powiedziały: Amen! A starsi upadli i oddali pokłon . (Ap 5:14)
I wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu, wokół starszych i czterech żywych stworzeń, i upadli przed tronem na twarz, i oddali pokłon Bogu (Ap 7:11)

A dwudziestu czterech starszych, którzy zasiadają na swoich tronach przed Bogiem, upadło na twarz i oddało Bogu pokłon (Obj. 11:17).

A dwudziestu czterech Starców i cztery Zwierzęta upadły, i oddali pokłon Bogu Zasiadającemu na tronie, mówiąc: Amen, Alleluja! (Obj 19:4)

Ostatnie słowo

Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj i dziś, i na wieki. (Hebrajczyków 13:8)

Mesjasz jest zawsze ten sam. Gdyby Jezus był człowiekiem na ziemi, kim byłby w niebie? Jezus jest także człowiekiem w niebie, mającym ciało zmartwychwstałe. Jezus jest człowiekiem zgodnie ze swoją naturą. BÓG nie jest człowiekiem ze względu na swoją naturę i nigdy nie miał zamiaru się nim stać:

„Bo jestem Bogiem, a nie człowiekiem, jestem Święty pośród ciebie” (Oz 11,9)

„BÓG nie jest człowiekiem… ani dzieckiem ludzkim…” (Liczb 23:19)

„On (BÓG) nie jest człowiekiem…” (1 Sam 15:29)

BÓG JHWH jest zawsze ten sam i tylko JHWH jest BOGIEM.

Ja, JHWH, jestem pierwszy i jestem ten sam wśród ostatnich . (Izajasza 41:4b)

Tak mówi Pan, Król Izraela i jego Odkupiciel, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a poza mną nie ma Boga . (Izajasza 44:6)

W Ewangeliach Jezus jest nazywany „Synem Człowieczym” (lub „Synem Człowieczym”) 84 razy.

BÓG nazwał Ezechiela „Synem Człowieczym” 90 razy w księdze o tym samym imieniu. To znaczy: istota ludzka .

Upadły człowiek jest niewyraźnym obrazem BOGA. Tylko przez bezgrzesznego człowieka Jezusa Chrystusa ten utracony obraz zostanie nam przywrócony.