JAN 20:28 CZY JEZUS JEST BOGIEM W EWANGELII JANA?

(Czy Jezus jest Bogiem w Ewangelii Jana?)
przez Serveta ewangelikalnego

Prawie wszyscy chrześcijanie wierzą, że Jezus jest BOGIEM. Religijni uczeni nazywają tych chrześcijan „tradycjonalistami”. Większość teologów twierdzi, że ze wszystkich ksiąg Nowego Testamentu Ewangelia Jana najwyraźniej identyfikuje Jezusa jako BOGA. Zawiera dwa najbardziej imponujące teksty Nowego Testamentu, które zostały zinterpretowane jako stwierdzające, że Jezus jest BOGIEM. Są to Jana 1:1 i Jana 20:28.

Nawet liberalni i historycznie krytyczni badacze Nowego Testamentu, na przykład ci z Jesus Seminar (część Instytutu Westar w Kalifornii), twierdzą, że Jezus jest przedstawiany w Ewangelii Jana jako BÓG. Ponieważ Ewangelie synoptyczne tego nie robią, teolodzy ci uważają tę Ewangelię za fikcyjny wytwór Kościoła i dlatego jest ona historycznie niepoprawna. Ernst Käsemann mówił o „naiwnym doketyzmie” w odniesieniu do treści tej Ewangelii. Powiedział sarkastycznie: „Jan zamienił galilejskiego nauczyciela w Boga, który chodzi po ziemi”. Albert Schweitzer potwierdził, że pierwszymi teologami, którzy założyli różnicę między Jezusem synoptycznym a Jezusem Janowym, byli sceptycy David Friedrich Strauss i Ferdinand Christian Baur. . Później Rudolf Bultmann poszedł za Wilhelmem Boussetem, gdy mówił o gnostyckim micie o zbawicielu jako o fundamentalnej podstawie chrystologii Janowej. Chodzi o niebiańską istotę, która została zesłana na ziemię, aby stać się człowiekiem i która odkupiła ludzkość poprzez oświecenie, a następnie powróciła do nieba. Jednak później odkryto, że mit ten powstał w Persji w II wieku.

Zatem Ewangelia Jana została całkowicie źle zrozumiana. Głównie dlatego, że ojciec Kościoła Klemens Aleksandryjski słusznie nazwał ją „ewangelią duchową” i od tego czasu teolodzy zgadzają się z tym określeniem. Dzieje się tak dlatego, że Jan Jezus bardzo często posługiwał się językiem przenośnym (np. w Jana 10:1-6; 16:25-30). Jednak teolodzy często nie dostrzegali tego faktu i próbowali brać różne słowa Jezusa dosłownie, nawet jeśli miał je na myśli w sensie przenośnym. Interpretowanie Ewangelii Jana jako nauczania, że ​​Jezus jest BOGIEM, jest poważnym błędem.

Ewangelia ta ukazuje nam bardziej niż Ewangelie synoptyczne bliźniego człowieka (ludzkość) Jezusa i jego podporządkowanie jednemu i najwyższemu BOGU. Zawiera także najważniejszy werset w Biblii, który pokazuje nam, że Jezus nie może być BOGIEM. Jezus modlił się do Ojca i mówił: „ A to jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga , i którego posłałeś, Jezusa Chrystusa ” (Jana 17:3). Tutaj Jezus nazwał Ojca „jedynym prawdziwym BOGIEM” i wyraźnie się od NIEGO odróżniał. Jezus już mówił o Ojcu jako o „ jedynym BOGU ” (Jana 5:44). W obu przypadkach Jezus potwierdził żydowską Szemę, że BÓG jest „ jeden ” (Powtórzonego Prawa 6:4).

Popularny i często cytowany tekst z Jana 1:18 zdaje się temu zaprzeczać. Mówi: „ Boga nikt nigdy nie widział; Jednorodzony, który jest Bogiem i jest na łonie Ojca, objawił go nam .” (Luter 1984). Ludzie bezstronni pomyślą, że to czytanie mówi, że jest dwóch bogów. W niektórych rękopisach greckich jest napisane huios (syn), co można przetłumaczyć jako „jednorodzony syn”, co również byłoby bardziej januszowe. Ale najstarsze i dlatego najlepsze rękopisy mówią theos (Bóg).

Jednakże w ponad połowie tekstów Nowego Testamentu występują problemy gramatyczne, które tradycjonaliści (trynitarze) cytują jako dowód, że Jezus jest BOGIEM. Najbardziej znanym fragmentem jest Jan 1, 1c, który zwykle tłumaczy się w następujący sposób: „ A Bogiem było Słowo ”. Jednak „BÓG” (theos) pojawia się tutaj bez rodzajnika. Ta nieco nietypowa konstrukcja gramatyczna jest problematyczna. Oto dlaczego Świadkowie Jehowy błędnie tłumaczą to stwierdzenie jako „Słowo było Bogiem”; inni tłumacze piszą „boski”. William Barclay ma rację; W New English Bible znajdujemy doskonałe tłumaczenie: „Jaki był Bóg, takie było Słowo”. Oznacza to, że Słowo było zupełnie jak BÓG, ale nie BÓG. To właśnie miał na myśli Jan Jezus, gdy później mówił do Tomasza i Filipa: „Kto mnie widział, widział Ojca” (J 14,9). Wielu chrześcijan błędnie zrozumiało to zdanie, wierząc, że Jezus utożsamił się tutaj z Ojcem. Zupełnie nie! W następnym zdaniu wyjaśnił, co przez to miał na myśli: „ Ojciec jest we mnie ” (w. 10; sa w. 11).

W Ewangelii Jana Jan Chrzciciel i Jezus zdają się twierdzić, że Jezus istniał wcześniej. Wielu tradycjonalistów (trynitarzy) upiera się, że oznaczałoby to, że jest On BOGIEM. Jednak niektóre z tych fragmentów wskazują tylko na jedną rangę (Jana 1:15; 1:30; 8:58). Kiedy Jezus mówił o byciu chlebem życia, który zstąpił z nieba, miał na myśli duchowość, a nie dosłownie (Jana 6:32-58, 63; porównaj Jana 8:23). Nawet późniejsza wzmianka o jego chwale prawdopodobnie miała na myśli istniejącą wcześniej Szekinę, a nie siebie (Jana 17:5). Zapytaj tradycjonalistów (trynitarystów), którzy znają Biblię: „Gdzie w Biblii Jezus mówi, że jest BOGIEM?”, a najprawdopodobniej odpowiedzą: „W Jana 10:30 powiedział: «Ja i Ojciec jedno jesteśmy» ” . powyższy kontekst ukazuje nam, że Jezus miał na myśli jedynie to, że stanowią jedność w celu i celu. Co więcej, wyjaśnił to „jeden”, gdy powiedział: „ Ojciec jest we mnie, a ja jestem w Ojcu ” (w. 38).

Wielu teologów twierdzi, że wątpienie w wyznanie Tomasza złożone zmartwychwstałemu Jezusowi: „Mój Pan i mój Bóg ” (Jana 20:28), jest najwybitniejszym tekstem biblijnym, który jasno stwierdza, że ​​Jezus jest BOGIEM. Jest jednak zupełnie odwrotnie: Tomasz chciał jedynie powiedzieć to, co Jezus dziesięć dni wcześniej wyjaśnił jemu i Filipowi na temat widzenia w nim Ojca (Jan 14,9-11). Oznacza to, że Tomasz rozumie teraz, że Ojciec żyje w Jezusie, co nie jest równoznaczne ze stwierdzeniem, że Jezus jest BOGIEM.

Zaledwie kilka wersetów wcześniej Jan doniósł także, że zmartwychwstały Jezus powiedział do Marii Magdaleny: „ Lecz idź do moich braci i powiedz im : Wstępuję do mojego Ojca i waszego Ojca, i do mojego BOGA i waszego BOGA! ” (w. 17). Uczyniła to natychmiast i oznajmiła uczniom: «Widziałam Pana» (w. 18). Ten kontekst tekstu sugeruje, że autor rozumiał Tomasza w ten sposób, że Jezus jest „Panem”, a Ojciec w nim jest „BOGIEM”. Jest bardzo mało prawdopodobne, aby Jan z jednej strony chciał, aby Jezus utożsamił Ojca z Bogiem („Wstępuję do mojego BOGA”), a z drugiej strony Tomasz uznał Jezusa za BOGA („mój BÓG” ) .

Dwa wersety później Jan kończy swoją ewangelię stwierdzeniem: „Jezus uczynił też przed uczniami wiele innych znaków, które nie są zapisane w tej księdze. Te zaś spisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, i abyście przez wiarę mieli życie w imię Jego” (Jana 20:30-31). Stwierdzenie, że Jezus jest synem BOŻYM ma miejsce w zupełnie innym świecie, kiedy właśnie powiedziano, że był BOGIEM.

Podsumowując, trzeba stwierdzić, że Ewangelia Jana jest historycznie bardzo wiarygodna. Jeśli sądzisz, że twierdzi, że Jezus jest BOGIEM, to błędnie ją zinterpretowałeś, ponieważ nie rozpoznałeś w niej duchowej ewangelii. Głosi, podobnie jak ewangelie synoptyczne, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym.

Ten artykuł jest autorstwa Kermita Zarleya (Serweta Ewangelickiego). Na jego stronie internetowej –servtustheevangelical.com – można przeczytać 50 takich artykułów w języku angielskim. Stanowią one streszczenie jego starannie opracowanej, dogłębnej biblijnie, 600-stronicowej książki zatytułowanej: Restytucja Jezusa Chrystusa (2008)