JANA 20:28 CZY JEZUSA NAZYWA SIĘ TAKŻE BOGIEM?

Czy Jezusa też nazywa się Bogiem? Rzeczywiście są fragmenty Biblii, w których Jezus jest mniej lub bardziej wyraźnie nazywany Bogiem. Nawiasem mówiąc, Jezus nie jest w tym osamotniony, gdyż Mojżesza nazywano także Bogiem (Elohim), podobnie jak ci, do których doszło słowo Boże. (Pójdę bardziej szczegółowo na temat poszczególnych fragmentów w innym miejscu.) 



Najbardziej znanym fragmentem jest prawdopodobnie ten, w którym Tomasz mówi: Mój Pan i mój Bóg! (Jana 20:28). Różni interpretatorzy mają różne opinie na temat tego fragmentu. Przede wszystkim chcę tylko to powiedzieć: Jezus w żaden sposób nie komentuje tego stwierdzenia. Po drugie, w tym samym rozdziale Jezus mówi o swoim Bogu (w.17). I po trzecie, Ewangelia Jana opowiada o opisaniu Jezusa jako Syna i Chrystusa Bożego (w.31).



Jako dowód często przytacza się „Janowy Prolog”, czyli początek Ewangelii Jana: Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Tak było na początku u Boga. (Jana 1:1-2) Tutaj argumentacja koncentruje się wokół słowa „Słowo” (gr. Logos), które na ogół nie jest postrzegane jako słowo w sensie słowa, mowy, obietnicy, obietnicy itp., ale jako osoba, a konkretnie Jezus, który był w jakiś sposób istotą niebiańską (kiedy Bóg był z Bogiem) i został „przemieniony” w człowieka zgodnie z wersetem 14, stąd sformułowanie: „Bóg stał się człowiekiem” zamiast „Słowo stało się ciałem” .” 


Jeśli spojrzysz na Słowo jako na osobę, a nie na rzecz w wersetach 1 + 2, jeśli pozostaniesz konsekwentny, nie możesz uniknąć mówienia o dwóch bogach, czyli: Ten, który nazywa się Słowem i jest Bogiem, był z nim Bóg jest ... (Nie mówi to, że razem są jednym Bogiem.) Jeśli natomiast trzymacie się słowa w sensie słowa, mowy, obietnicy, planu itp., to Bóg jest najwyższy i słowo jest najwyższe, co znajduje potwierdzenie w Biblii, gdyż Jezus powiedział, że niebo i ziemia prędzej przeminą, niż jedno uderzenie prawa Mojżesza czy choćby jedno z jego słów. Mojżesz i Jezus przemawiali w imieniu Boga, Słowo Boże stoi ponad wszystkimi stworzeniami, słowo Najwyższego jest najwyższe.



Trzeci fragment to Hbr 1,8, w którym Syn Boży jest bardzo wyraźnie nazwany Bogiem, ale o Synu: Tron Twój, Boże, na wieki wieków, a berło prawości jest berłem Twojego królestwa. Jeśli zignorujesz werset 9, masz jasne świadectwo, że Jezus jest Bogiem. Jest to sprzeczne z samym stwierdzeniem Jezusa, że ​​tylko Ojciec jest prawdziwym Bogiem, ale można to przedstawić jako tajemnicę (to jest napisane trochę ostro, ale nie chcę tym nikogo urazić). Następny werset mówi: Kochałeś sprawiedliwość, a nienawidziłeś bezprawia; Dlatego namaścił cię Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela w obecności twoich towarzyszy (Hbr 1,9). Ponownie Jezus nazywany jest Bogiem, ale jednocześnie mówi się o jego Bogu , podobnie jak w Jana 20 wersety 17 i 28.



Jezus więc nazywany jest Bogiem (dla przypomnienia: Mojżesz też), ale jednocześnie mówi się też o jego Bogu . Czy to sprzeczność? 1 Kor 8,5-6 może posłużyć jako odpowiedź: Bo choć na niebie i na ziemi są tak zwani bogowie – bo jest wielu bogów i wielu panów – to jednak dla nas jest jeden Bóg, Ojciec, od którego wszyscy rzeczy istnieją, a my przez niego, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się dzieje, i my przez niego.


Dlatego w niebie i na ziemi jest wielu ludzi zwanych Bogiem, ale w sensie absolutnym tylko Ojciec jest Bogiem . 


Uwaga: „Bogów” nie należy mylić z „bożkami”. Bożki są niczym, martwe, pozbawione znaczenia, bogowie to liczba mnoga Boga. Jezus cytuje Psalm 82, w którym Bóg wymienia bogów, do których skierował swoje słowo (Jana 10:34). Co więcej, Bóg jest Bogiem wszystkich bogów (Deut 10:17), ale nie jest Bogiem umarłych (Łk 20:38).



Ojciec Pana Jezusa jest także Bogiem Pana Jezusa. I to nie tylko w czasach, gdy mieszkał tu Jezus, ale także teraz, jako wywyższony Pan, który zasiada na wieki po prawicy Boga: por. Ap 3,12. Wiele innych fragmentów Biblii można znaleźć jako podtemat na liście fragmentów Biblii.