JEŚLI JEZUS CHRYSTUS JEST BOGIEM, TO...

wówczas, zgodnie z obietnicą anioła, Maria miała począć i urodzić BOGA, i nadać MU imię Jezus. (Łk 1,31)
to zgodnie z obietnicą Gabriela BÓG powinien być wielki i nazwany Synem Najwyższego. (Łk 1:32)
wówczas Dawid był ojcem BOGA; jego tron ​​miał zostać oddany BOGU przez BOGA. (Łk 1,32)
wówczas BÓG był błogosławionym owocem łona Marii. (Łk 1:42; „nasienie niewiasty” Rdz 3:15),
potem Maria urodziła BOGA, swego pierworodnego Syna, owinęła GO w pieluszki i położyła w żłobie. (Łk 2,7)
następnie, według anioła, pasterze mieli znaleźć Boga owiniętego w pieluszki i leżącego w żłobie, chociaż zastępy niebieskie chwaliły BOGA i mówiły: „Chwała Bogu na wysokościach” (Łk 2,7). :12-14)
wówczas w ósmym dniu jego życia BÓG został obrzezany i tego dnia nadano mu imię „Jezus”. (Łk 2,21)
wtedy rodzice BOŻY przywieźli BOGA do Jerozolimy, aby GO przedstawić Panu. (Łk 2,22)
wówczas Symeon otrzymał Boską obietnicę od BOGA, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie ujrzy BOGA. (Łukasz 2:26)

potem rodzice wprowadzili BOGA do świątyni, aby rozprawić się z Nim zgodnie ze zwyczajem zawartym w Prawie, a Symeon wziął BOGA w ramiona i chwalił GO. (Łk 2, 27-28)
wtedy BÓG urósł i stał się silniejszy; Został napełniony mądrością i łaska Boża była nad Nim. (Łk 2,40)
następnie, gdy miał 12 lat, BÓG udał się z rodzicami do Jerozolimy na święto Paschy i sprawił Swoim rodzicom pewne zmartwienia i ból w drodze powrotnej. (Łk 2, 42 i nast.)
następnie BÓG zszedł z nimi i przybył do Nazaretu i był im poddany. (Łk 2,51)
wówczas BÓG pomnażał się w mądrości, w latach i w łasce u BOGA i u ludzi. (Łk 2:52)
następnie BÓG został ochrzczony i kiedy się modlił, BÓG zstąpił na BOGA w fizycznej postaci gołębicy, a mimo to z nieba dochodził głos. (Łk 3, 21 i n.)
następnie BÓG pojawił się publicznie, gdy miał około trzydziestu lat. (Łk 3,23)
Wtedy BÓG, pełen Ducha Świętego, był prowadzony przez Ducha przez pustynię przez czterdzieści dni i był kuszony przez diabła. (Łk 4, 1+2)
wówczas diabeł w czasie swoich pokus nie poznał i nie rozpoznał BOGA, gdyż dwukrotnie zwrócił się do swego odpowiednika: „Syn Boży”. (Łk 4, 3+9)
wówczas demony nie poznały BOGA, gdyż wydawało im się, że rozpoznają w swoich odpowiednik. (Łk 4, 34, 41 itd.)
, potem BÓG spędzał noce na modlitwie do BOGA. (Łk 6, 12 i inne),
po czym BÓG powiedział: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają i wykonują słowo BOŻE” (Łk 8, 21), po
czym BÓG powołał innego „Pana nieba i ziemi”. (Łukasz 10:21)

następnie BÓG wprowadził w błąd swoich uczniów, gdy pytali GO, jak prawidłowo się modlić; BÓG nakazał jej modlić się do innego: do „Ojca!” (Łk 11,2),
a następnie BÓG potwierdził „Oczywiście!”, że łono Marii GO nosiło, a On ssał jej piersi. (Łk 11, 27-28)
wówczas BÓG prawdopodobnie wprawił bogatego władcę w lekkie zakłopotanie, gdy powiedział do niego, gdy nazwał go „dobrym nauczycielem”: „Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, BÓG.” (Łk 18, 19),
zatem BÓG jest „Synem Człowieczym”! Ponieważ tak BÓG nazywał siebie niezliczoną ilość razy w NT. (Łk 19, 10 i wiele innych)
to BÓG jest Królem, który przychodzi „w imieniu Pana”!?! (Łk 19,38)
wtedy BÓG przekazał królestwo swoim uczniom, tak jak BÓG przekazał je MU. (Łk 22, 29)
następnie BÓG modlił się w Getsemani: „Nie moja, ale twoja wola niech się stanie!” (Łk 22, 42),
po czym BÓG potwierdził, że ON jest „Chrystusem” [wybranym i namaszczonym przez BOGA], który jest „Synem Bożym”. (Łk 22, 67+70)
wówczas BÓG powiedział, że zasiądzie po prawicy mocy Bożej. (Łk 22, 69 i wiele innych),
potem BÓG poprosił na krzyżu kogoś innego: „Przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23, 34),
ale wtedy początek BOGA był taki: Maryja , jego matka, została uznana przez Boga za brzemienną. (Mateusza 1:18),
następnie Mateusz potwierdził, że BÓG powinien nazywać się „Nazarejczykiem”. (Mat. 2:23)
. Wtedy BÓG musiał zostać ochrzczony, aby wypełniła się wszelka sprawiedliwość. (Ew. Mateusza 3:15)
wówczas BÓG był „umiłowanym synem” głosu z nieba, który był zadowolony z BOGA. (Mateusza 3:17)
, wówczas BÓG zadaje zagadkę ludziom na Górze Błogosławieństw, którzy mają GO przed oczami, gdy mówi: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mateusza 5:17). ) 8)
wówczas BÓG bardzo często mówił o tym, że ON i my mamy Ojca, który jest w niebie. (Mt 7, 21 i wiele innych)
wówczas BÓG bardzo często mówił o tym, że powinniśmy pełnić wolę Jego Ojca. (Mateusz 7:21)
wtedy BÓG został posłany przez innego. (Mt 10, 40 i wiele innych)
następnie BÓG pochwalił innego, którego nazwał „Ojcem” i „Panem nieba i ziemi”. (Ew. Mateusza 11:25)
wówczas BÓG mówi, że jest sługą, którego wybrał ktoś inny, i umiłowanym, w którym znalazła upodobanie dusza innego, i który położy na Nim (BOGA) swego Ducha. (Mateusza 12:18).
Zatem według świadectwa Mateusza BÓG miał także braci i siostry. (Mt 12,50)
wówczas BÓG był z zawodu cieślą. (Marka 6:3)
zatem według relacji Marka BÓG był synem Marii i bratem Jakuba, Josesa, Judasza i Szymona. I ON też miał siostry. (Marek 6:3)
wtedy BÓG spojrzał w niebo przed karmieniem i podziękował! Komu BÓG ma dziękować? (Mateusza 14, 19; Sb 15, 36)
pojawia się zatem pytanie, w jaki sposób BÓG może naprawdę być „synem BOŻYM”? (Mateusza 14:33)

następnie BÓG pobłogosławił Szymona Piotra, któremu BOŻY Ojciec objawił, że BÓG jest „Chrystusem, Synem Boga żywego”. (Mt 16,16)
to po jego pierwszej zapowiedzi cierpienia, BÓG prawdopodobnie słusznie zganił Piotra, gdy ten powiedział do NIEGO: „Bóg cię chroni, Panie!” (Mt 16,22) wtedy pojawia się pytanie, co BÓG ma przez to na
myśli kiedy mówi, że „przyjdzie w chwale swego Ojca”? (Mt 16, 27),
to oczywiście nie jest rzeczą BOGA decydowanie o tym, kto będzie siedział po Jego lewej i prawej stronie w Jego nadchodzącym królestwie. Ponieważ według oświadczenia BOGA ta władza decyzyjna jest zarezerwowana dla kogoś innego – Jego Ojca. (Mateusz 20:23)
wówczas BÓG był prorokiem z Nazaretu w Galilei. (Mt 21, 11)
wówczas należy wyjaśnić, co to znaczy, że BÓG przyjdzie „w imieniu PANA”. (Mt 23, 39)
wówczas w dniach ostatecznych istnieje niebezpieczeństwo, że inni ludzie zostaną pomyleni z powracającym BOGIEM. (Mt 24, 23 i nast.)
wówczas BÓG nie jest wszechwiedzący, gdyż wyznał: „A o tym dniu i godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Bóg, tylko sam Ojciec” (Mat. 24, 36)
, następnie w Dniu Sądu BÓG powie do stojących po Jego prawicy: „Przyjdźcie, błogosławieni od innego” (Mt 25, 34),
po czym BÓG modlił się do BOGA w Getsemani: „Nie jak Ja chcę, ale jak TY nie chcę.” (Mateusza 26:39)
, wtedy BÓG został obnażony, wyszydzony, opluwany, bity i przybijany do krzyża. (Mt 27, 27 i nast.)
wówczas BÓG został opuszczony przez innego BOGA na krótko przed swoją śmiercią na krzyżu, ponieważ zawołał donośnym głosem: „Elí, Elí, lemá sabachtháni? To znaczy: BOŻE mój, BOŻE mój, czemuś mnie opuścił?” (Mt 27,46)
pojawia się wówczas pytanie, kto trzeciego dnia wskrzesił zmarłego BOGA z martwych? (Mateusz 28:7)
wtedy wszelka władza na niebie i na ziemi została oddana BOGU przez BOGA. (Mt 28, 18)
wówczas BÓG był Świętym BOGA. (Mk 1,24)
to BÓG nie jest BOGIEM Abrahama i BOGIEM Izaaka, BOGIEM Jakuba i BOGIEM Izraela, gdyż w odniesieniu do tego BOGA BÓG mówi o „ON” i ON mówi o NIM: „Pan, nasz Bóg, jest Panem jedynym”. (Mk 12, 27+29)
wówczas BÓG potwierdził, że ON jest synem „Błogosławionego”. (Mk 14,61+62)
następnie BÓG po swoim zmartwychwstaniu został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. (Mk 16,19)
zatem BÓG nie jest odwieczny, gdyż Jan Chrzciciel powiedział o Nim: „Stał się przede mną”. (Jana 1:15)
wówczas BÓG, który jest na łonie Boga, dał poznać niewidzialnego Boga. (Jana 1:18)
wówczas zgodnie z wypowiedzią Jana Chrzciciela BÓG jest „Barankiem” i „człowiekiem” (Jana 1, 29+30),
wówczas duch pozostał na BOGU dopiero wtedy, gdy ON przyjął chrzest. (Jana 1, 33)
zatem według świadectwa Nikodema BÓG przyszedł od BOGA i ponadto BÓG był z BOGIEM. (Jana 3:2)
wówczas BÓG został dany przez BOGA i posłany na świat, i głosił słowa BOŻE. (Jana 3, 16+17+34)
wówczas Jan Chrzciciel założył, że on także mógł być BOGIEM. (Jana 3:28)

wtedy BÓG wypowiedział słowa BOGA, który nie dał MU Ducha według miary. (Jana 3:34)

następnie BÓG oddał cześć innemu („my czcimy”) wraz ze swoimi żydowskimi braćmi i siostrami. (Jana 4:22)

Czy zatem BÓG, który z krwi i kości stoi przed kobietą przy studni Jakuba, zaprzeczył sobie, mówiąc, że BÓG jest duchem? (Jana 4:24)

wtedy BÓG dał świadectwo, że spełnia wolę drugiego i dopełnia jego dzieła. (Jana 4:34)

wtedy BÓG powiedział, że sam od siebie nic nie może uczynić. (Jana 5, 19 i wiele innych)

wówczas BÓG mówił o „jedynym BOGU” i nie miał na myśli siebie samego. (Jana 5:44)

następnie BÓG powiedział, że zostało to uwierzytelnione/potwierdzone/zapieczętowane przez BOGA. (Jana 6:27)

wtedy BÓG powiedział, że jest od BOGA i widział go. (Jana 6:46)

w takim razie Szymon Piotr mylił się, gdy mówił do BOGA: „TY jesteś Święty Boży” (Jana 6:69).

wtedy trzeba także wierzyć, że BÓG miał braci urodzonych z tej samej matki. (Jana 7, 3+5+10)

wówczas trzeba także przyznać, że BÓG naucza cudzej doktryny. (Jana 7:16)

w takim razie jest tajemnicą, dlaczego BÓG ciągle rozróżnia siebie od BOGA. (Jana 7, 17 itd.)

wówczas pojawia się pytanie, dlaczego BÓG mógł powiedzieć swoim słuchaczom w świątyni, że znają GO, ale nie tego, który jest prawdziwy? (Jana 7:28)

wtedy można się dziwić, że BÓG nie mówi, że jest prawdomówny, ale tylko, że GO zna i został przez NIEGO posłany. (Jana 7:29)

były jednak chwile, gdy BÓG nie był jeszcze uwielbiony. (Jana 7:39)

to trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, dlaczego BÓG wówczas niemal bez przerwy mówi o kimś, kto GO posłał, kto GO nie zostawia samego, który świadczy o Nim, który jest prawdomówny, który mówi MU to, co ma do powiedzenia światu, któremu ON zawsze czyni to, co się Jemu podoba itp. (Jana 8)

wtedy BÓG powiedział, że ON jest człowiekiem, „któremu powiedziałem prawdę, którą usłyszałem od BOGA” (Jana 8:40).

następnie BÓG powiedział, że ON „wyszedł i przyszedł od BOGA; bo nie przyszedłem od siebie, ale ON [ten, którego Bóg nazywa „BOGIEM”] mnie posłał.” (Jana 8:42),
po czym BÓG powiedział, że zna BOGA Żydów („mój ojciec”). „Gdybym powiedział: Nie znam GO, byłbym jak wy: kłamcą.” (Jana 8:55) wtedy
BÓG powiedział, że musi wspólnie z uczniami wykonywać dzieła innego BOGA, który GO posłał. (Jana 9, 4)
wówczas BÓG nie objawił się jako taki swoim współczesnym i jako osoba niezrozumiała nie dał im otwarcie do zrozumienia, że ​​jest Bogiem. (Jana 9, 16 i nast.)
wówczas BÓG jest Bogiem, który przyjmuje i przestrzega przykazań od innych. (Jana 10:18; 15:10)
. Zatem BÓG jest Bogiem, który wykonuje dzieła w imieniu innego. (Jana 10:25)
, wówczas BÓG jest Bogiem, którego ktoś inny uświęcił. (Jana 10, 36)
to BÓG jest Bogiem, który irytuje swoich współczesnych, sprzeciwiających się sobie, którzy niemal już uznali GO za BOGA, cytując fragment Biblii Starego Testamentu, który stwierdza, że ​​ludzi można również nazwać „bogami”. (Jana 10, 36)
to BÓG jest Bogiem, któremu (innemu) BÓG da wszystko, o co BOGA poprosi. (Jana 11, 22)
wtedy BÓG spojrzał w niebo i podziękował innemu za wysłuchanie GO. (Jana 11, 41)
wówczas BÓG jest Bogiem, który pomimo nieśmiertelności BOGA często mówił o swojej zbliżającej się śmierci. (Jana 12, 33 i wiele innych)
to BÓG jest Bogiem, który żyje w świadomości, że wszystko zostało oddane MU w ręce przez kogoś innego i że ON wyszedł od BOGA i do BOGA wraca. (Jana 13, 3 i in.),
wówczas BÓG jest Bogiem, w którym BÓG jest uwielbiony. (Jana 13, 31+32)
wówczas BÓG jest Bogiem, który żąda, aby ci, którzy już wierzą w BOGA, także w Niego wierzyli. (Jana 14, 1)
wówczas BÓG jest Bogiem, który jest tylko drogą, a nie celem. (Jana 14:6)
wówczas BÓG jest Bogiem, który zna innego, większego od ON. (Jana 14:28),
zatem BÓG jest Bogiem, który powiedział, że jest tylko winoroślą, a nie rolnikiem. (Jana 15, 1)
wtedy BÓG powiedział do BOGA: „TY jesteś jedynym prawdziwym BOGIEM!” (Jana 17, 3)
wówczas BÓG jest Bogiem, który otrzymał chwałę od innego, a następnie przekazuje tę chwałę ludziom. (Jana 17, 22)
wówczas BÓG nazywany jest „Jezusem Nazarejczykiem”. (Jana 18, 5+7)
wówczas BÓG jest Bogiem, który sam zaświadczył, że się narodził. (Jana 18:37)
wtedy BÓG przemówił do jego matki na krzyżu. (Jana 19:26)
wówczas BÓG jest Bogiem, który ma nad sobą tego samego Boga, co Maryja i jej bracia: „Wstępuję do Boga mojego i Boga waszego!” (Jana 20:17)

następnie apostoł Jan popełnił ogromny błąd, ponieważ wierzył, „że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym” (Jana 20:31), następnie
Piotr, mimo napełnienia Duchem Świętym, w dniu Pięćdziesiątnicy głosił katastrofalnie fałszywe rzeczy: „Jezus, Nazarejczyk, mąż, którego Bóg ukazał wam przez wielkie czyny, cuda i znaki, których Bóg przez niego dokonał pośród was, jak sami wiecie, tego człowieka, który został wydany zgodnie ze specyficznym postanowieniem i przepowiednią Boga, ukrzyżowaliście i zabity z rąk bezprawnych ludzi. Bóg go wskrzesił” (Dz 2,22-24).
Zatem BÓG jest potomkiem Dawida, gdyż inny BÓG przysiągł Dawidowi „pod przysięgą, że posadzi na jego tronie jednego z jego potomków”. (Dzieje Apostolskie 2:30)

następnie BÓG został wskrzeszony przez BOGA. (Dzieje Apostolskie 2:32 itd.)

następnie BÓG został wywyższony prawicą BOŻĄ i otrzymał obietnicę Ducha Świętego od tego innego BOGA. (Dzieje Apostolskie 2:33)

wówczas BÓG został stworzony przez BOGA „zarówno Pana, jak i Chrystusa” (Dz 2,36).

wówczas BÓG jest sługą BOGA Abrahama, Izaaka i Józefa, BOGA ojców. (Dzieje 3:13)

wtedy BÓG musiał cierpieć, ponieważ jego BÓG wypełnił „to, co wcześniej zapowiedział przez usta wszystkich proroków” (Dz 3,18) wówczas
BÓG był prorokiem, o którym Mojżesz już powiedział: „Będzie dla was prorok” Pan, Bóg twój, wzbudzi twoich braci jak ja.” (Dzieje Apostolskie 3:22),
zatem BÓG jest sługą BOGA, który GO wskrzesił i posłał GO, aby błogosławił nas, ludzi. (Dzieje 3:26)

zatem BÓG jest namaszczonym i świętym sługą BOŻYM, do którego modlił się Kościół w Jerozolimie. (Dz 4, 26 i nast.)

wtedy BÓG został wskrzeszony i wywyższony przez BOGA, w którego wierzył Piotr i apostołowie, BOGA ojców. (Dzieje Apostolskie 5, 30+31)

wtedy Szczepan ujrzał Boga stojącego po prawicy BOGA i obok chwały Bożej. (Dzieje 7:55)

wtedy Paweł prawdopodobnie od razu głosił w synagogach, że BÓG jest Synem BOŻYM!?? (Dzieje 9:20)

to z pewnością jest prawdą, że Paweł zmylił Żydów mieszkających w Damaszku, udowadniając, że tym BÓG jest Chrystus (pomazaniec Boży). (Dzieje 9:22)

zatem BÓG jest Bogiem, którego BÓG namaścił Duchem Świętym i mocą i z którym BÓG był. (Dzieje 10:38)

zatem BÓG jest Bogiem, którego Bóg wskrzesił trzeciego dnia i uczynił widzialnym. (Dzieje Apostolskie 10:40)

wówczas BÓG jest ustanowionym przez Boga Sędzią żywych i umarłych. (Dzieje 10:42)

wówczas BÓG jest Zbawicielem spośród potomków Dawida, którego Bóg obietnicy sprowadził do Izraela. (Dzieje Apostolskie 13, 22+23)

wówczas BÓG jest synem BOGA, który GO zrodził w czasie („dzisiaj”). (Dzieje Apostolskie 13:33)

wówczas BÓG jest pobożny wobec BOGA, który nie pozwolił temu pierwszemu widzieć rozkładu. (Dzieje 13:35)

zatem BÓG jest człowiekiem, którego BÓG, który stworzył świat, wyznaczył do sądzenia świata. (Dzieje Apostolskie 17:31)

wówczas BÓG jest własnym synem BOGA, który nabył Kościół swoją krwią. (Dzieje 20:28)

zatem BÓG jest pomazańcem BOGA („Chrystusem”), BOGIEM, który jako pierwszy zwiastował światło przez zmartwychwstanie” (Dz 26,23).

zatem BÓG jest synem BOŻYM, „który według ciała wyszedł z potomstwa Dawida i został ustanowiony Synem Bożym w mocy według ducha świętości przez zmartwychwstanie” (Rz 1:3). ) w takim razie ten BÓG nie jest
Bogiem Pawła, bo dziękuje swojemu BOGU przez Jezusa Chrystusa. (Rzymian 1:8)

zatem BÓG jest Bogiem, przez którego BÓG, o którym mówi Paweł, będzie sądził to, co ukryte w ludziach. (Rzymian 2:16)

zatem BÓG jest Bogiem, którego BÓG ustanowił jako miejsce przebłagania przez wiarę w Jego krew. (Rzymian 3:25)

wówczas BÓG jest człowiekiem. (Rzymian 5:15)

wówczas jest BOGIEM, przez którego Paweł dziękuje BOGU. (Rzymian 7:25)

wówczas jesteśmy współdziedzicami BOGA (Rzymian 8:17)

wówczas BÓG jest pierworodnym między wielu braćmi. (Rzymian 8:29)

jest to zatem BÓG, którego BÓG nie oszczędził, ale którego wydał za nas wszystkich. (Rzymian 8:32)

wówczas BÓG ma BOGA i Ojca (Rz 15, 6 i wiele innych)

to ten BÓG nie jest Bogiem wiecznym, tylko mądrym. (Rz 16, 26+27)

następnie Paweł został nazwany apostołem BOŻYM z woli Bożej. (1 Kor 1:1)

Następnie Paweł dwukrotnie pozdrowił Kościół od BOGA: „Łaska wam i pokój od Boga i od Boga!” (1 Kor 1,3).

wtedy Koryntianie zostali wezwani do społeczności swego BOGA, który jest naszym Panem, przez BOGA, który jest wierny. (1 Kor 1:9)

wówczas BÓG jest BOŻĄ mocą i BOŻĄ mądrością. (1 Kor 1:24)

wtedy BÓG stał się dla nas mądrością od BOGA i sprawiedliwością, i świętością, i zbawieniem. (1 Kor 1:30)

wtedy jesteśmy BOGIEM. Ale BÓG jest BOGIEM! (1 Kor 3:23)

wówczas BÓG jest naszym Barankiem Paschalnym, który za nas został zabity. (1 Kor 5:7)

ale potem BÓG został wskrzeszony przez BOGA. (1 Kor 6:14)

wtedy nasze ciała są członkami BOGA. (1 Kor 6:15)

wówczas chrześcijanie w tajemniczy sposób mają dwóch BOGÓW, gdyż powiedziane jest: „Tak więc dla nas istnieje jeden Bóg Ojciec i jeden Bóg, Jezus Chrystus. Wiemy bowiem, że nie ma Boga, jak tylko JEDEN! (1 Kor 8, 4+6)

Wtedy Paweł ujrzał BOGA. (1 Kor 9:1)

wtedy kielich błogosławieństwa to komunia krwi Bożej, a chleb, który łamiemy, to komunia Ciała Bożego! (1 Kor 10:16)

wówczas Paweł jest naśladowcą BOGA. (1 Kor 11:1)

wtedy poznamy, że BÓG jest głową każdego człowieka; lecz głową BOGA jest BÓG. (1 Kor 11:3)

następnie tej nocy, której został wydany, BÓG wziął chleb i podziękował [komu?], a także kielich po posiłku i powiedział: „To jest Ciało moje, które jest za was; czyńcie to na moją pamiątkę!” Oraz: „Ten kielich jest nowym przymierzem w mojej [BOGA] krwi; czyńcie to ilekroć będziecie pić, na moją pamiątkę! (1 Kor 11, 24+25)

wtedy ilekroć jemy ten chleb i pijemy z kielicha, głosimy śmierć BOGA, aż On przyjdzie. (1 Kor 11:26)

wtedy człowiek będzie winny Ciała i Krwi BOGA, jeśli będzie jadł chleb lub pił kielich Boży niegodnie. (1 Kor 11:27)

wtedy je i pije jako wyrok na siebie, kto nie zwraca należytej uwagi na Ciało BOŻE. (1 Kor 11:29)

następnie BÓG umarł za nasze grzechy zgodnie z Pismem, został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia zgodnie z Pismem, następnie ukazał się Kefasowi, potem Dwunastu... a potem także Pawłowi. (1 Kor 15:4-8)

wtedy okaże się, że jesteśmy fałszywymi świadkami BOGA, jeśli nie będziemy świadczyć, że BÓG wskrzesił BOGA. (1 Kor 15:15)

wówczas BÓG jest pierwociną tych, którzy zasnęli. (1 Kor 15:20)

zatem musimy głosić, że tak jak śmierć przyszła przez BOGA, tak też przez BOGA przyszło zmartwychwstanie. Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w BOGU wszyscy zostaną ożywieni. Jako pierwociny BOGA, to ci, którzy należą do BOGA w czasie jego powrotu. (1 Kor 15:21-23)

wtedy w końcu BÓG przekaże królestwo BOGU i BÓG będzie poddany BOGU, przez co BÓG, który poddał wszystko BOGU, jest oczywiście zwolniony z jakiegokolwiek podporządkowania, tak że BÓG jest wszystkim we wszystkich. (1 Kor 15:24-28)

wówczas pierwszy Adam był także BOGIEM, gdyż napisano: „Pierwszy człowiek [tj. BÓG – tajemnica, którą musimy przyjąć przez wiarę], Adam, stał się duszą żyjącą, ostatni Adam [wyraźne odniesienie do BOGA] do duch ożywiający.” Pierwszy BÓG jest z ziemi, ziemski; drugi BÓG z nieba. A tak jak nosiliśmy obraz ziemski, tak będziemy nosić obraz niebiański. (1 Kor 15:45-49)

wtedy powinniśmy dziękować BOGU, który daje nam zwycięstwo przez naszego BOGA! (1 Kor 15:57)

wtedy niech będzie pochwalony BÓG naszego BOGA. (2 Kor 1:3)

wtedy Paweł, Sylwan i Tymoteusz głosili wśród Koryntian Syna Bożego, to znaczy BOGA. (2 Kor 1:19)

wtedy będziemy utwierdzeni w BOGU przez BOGA. (2 Kor 1:21)

wtedy jesteśmy wonią BOGA dla BOGA. (2 Kor 2:15)

wtedy mówimy w BOGU przed BOGIEM. (2 Kor 2:17; 12:19)

wtedy pokładamy ufność w BOGU przez BOGA. (2 Kor 3:4)

wówczas BÓG jest obrazem BOGA. (2 Kor 4:4)

wtedy chwała Boża zajaśniała nad nami przed obliczem Boga. (2 Kor. 4, 6)

wtedy BÓG pojednał nas ze sobą przez BOGA, gdyż BÓG był w BOGU (2 Kor 5, 18+19)

wtedy BÓG stał się grzechem za nas, abyśmy w tym grzesznym BOGU stali się sprawiedliwością BOŻĄ. (2 Kor 5:21)

zatem BÓG jest człowiekiem, ponieważ Paweł zaręczył Koryntian z mężczyzną, przed którym przedstawił ją jako czystą dziewicę. (2 Kor 11:2)

Następnie Paweł wielokrotnie wychwalał BOGA i BOŻEGO ojca. (2 Kor 11:31; Ef 1:3 itd.)

wtedy BÓG żyje z mocy BOGA. (2 Kor 13:4)

wówczas Jakub był bratem BOŻYM. (Ga 1:19)

wówczas BÓG stał się dla nas przekleństwem. (Gal. 3:13)

następnie Abrahamowi i jego potomstwu zostały złożone obietnice: „A on jest Bogiem” (Gal 3:16).

wtedy wszyscy, którzy zostali ochrzczeni w BOGU, przyoblekli się w BOGA. (Gal. 3:27)

wówczas BÓG narodził się z kobiety i pod Prawem. (Gal. 4:4)

wtedy BÓG pobłogosławił nas w BOGU; wtedy BÓG wybrał nas w BOGU przed założeniem świata; wtedy BÓG przeznaczył nas do przybrania za synów przez BOGA; wtedy BÓG nam przebaczył w BOGU. (Efezjan 1:3-6)

wtedy BÓG BOŻY uczynił moc swej siły skuteczną w BOGU. (Efezjan 1:19)

następnie BÓG został wskrzeszony z martwych przez BOGA i zasiadł po Jego prawicy w Królestwie Niebieskim. (Efezjan 1:20)

wtedy zostaliśmy ożywieni przez Boga razem z BOGIEM. (Efezjan 2:5)

wtedy wieczny cel został zrealizowany w BOGU przez BOGA. (Efezjan 3:11)

wówczas powinniśmy osiągnąć miarę pełnej dojrzałości BOGA. (Efezjan 4:13)

wtedy BÓG jest naszą głową. (Efezjan 4:15)

wtedy BÓG nam przebaczył w BOGU. (Efezjan 4:32)

wtedy BÓG wydał samego siebie Bogu za nas jako ofiarę i ofiarę! (Efezjan 5:2)

wtedy powinniśmy dziękować BOGU w imieniu BOGA. (Efezjan 5:20)

zatem należy wyjaśnić, dlaczego Paweł zawsze nazywał BOGA „Panem Jezusem Chrystusem” i porównywał GO z „BOGIEM, naszym Ojcem”? (Filipian 1, 2 i wiele innych)

wtedy BÓG był w postaci BOGA. (Filipian 2:6a)

więc BÓG nie uważał za rabunek bycia równym BOGU!?? (Filipian 2:6b)

wówczas BÓG uczynił siebie niczym. (Filipian 2:7)

wtedy BÓG stał się podobny do ludzi w postaci sługi i okazał się ludzki w postaci. (Filipian 2:7)

wtedy Bóg uniżył się (Filipian 2:8)

wtedy BÓG stał się posłuszny [komu?]. (Filipian 2:8)

potem BÓG umarł na krzyżu (Flp 2,8b)

zatem BÓG został wywyższony przez BOGA [2 bogów?!!] (Flp 2:9)

wówczas BÓG otrzymał imię od BOGA. (Filipian 2:9)

wtedy BÓG jest „Panem” na chwałę BOŻĄ. (Filipian 2:11)

wtedy BÓG przemieni nasze pokorne ciało i upodobni je do swego chwalebnego ciała. (Filipian 3:21)

wtedy BÓG w BOGU spełni wszystko, czego potrzebujemy. (Filipian 4:19)

ale w takim razie BÓG nie jest naszym BOGIEM i Ojcem. (Filipian 4:20 i wiele innych)

wtedy BÓG ma Boga za swego ojca. (Kol 1:3)

wówczas BÓG, pierworodny wszelkiego stworzenia, jest obrazem niewidzialnego BOGA. (Kol 1:15)

wówczas BÓG jest pierworodnym z umarłych. (Kol 1:18)

wtedy nasze życie jest ukryte z BOGIEM w BOGU. (Kol 3:3)

wtedy powinniśmy dziękować BOGU przez BOGA. (Kol 3:17)

wówczas BÓG wzbudzony z martwych, którego oczekujemy z niebios, jest Synem prawdziwego BOGA. (1Tes 1:9+10)

wówczas nasz BÓG, który umarł, jest podstawą do uzyskania zbawienia dzięki Bożej determinacji. (1Tes 5,9+10)

wtedy wola BOGA jest w BOGU. (1 Tes 5:18)

wówczas BÓG jest kolejnym Bogiem, o którym Paweł zawsze wspominał, oprócz swojego/naszego BOGA, naszego Ojca. (2 Tes 1:1)

wtedy osiągniemy chwałę BOŻĄ. (2 Tes 2:14)

wówczas BÓG jest człowiekiem i pośrednikiem pomiędzy BOGIEM, który nie jest człowiekiem, a ludźmi. Zatem BÓG NIE jest jeden, ale DWA. (1 Tym. 2:5)

następnie Paweł głosił ewangelię, że BÓG powstał z martwych i pochodził z rodu Dawida. (2 Tym 2:8)

wtedy BÓG przez BOGA BÓG wylał na nas obficie. (Tytusa 3:6)

potem, u kresu tych dni, BÓG przemówił do nas w BOGU. (Hebrajczyków 1:2)

następnie BÓG został wyznaczony przez BOGA na dziedzica. (Hebrajczyków 1:2)

wówczas BÓG jest blaskiem Bożej chwały i odciskiem Bożej esencji. (Hebrajczyków 1:3)

następnie BÓG został powołany do istnienia przez Boga: „Ty jesteś moim synem, dzisiaj cię zrodziłem” (Hebrajczyków 1:5).

zatem BÓG jest Bogiem, którego BÓG, Jego BÓG, namaścił olejkiem radości przed swoimi towarzyszami. (Hebrajczyków 1:9)

wówczas BÓG był trochę niższy od aniołów. (Hebrajczyków 2:9)

wtedy BÓG zakosztował śmierci dzięki Bożej łasce (Hebrajczyków 2:9b)

wówczas BÓG został udoskonalony przez Boga poprzez cierpienie. (Hebrajczyków 2:10)

wtedy BÓG oznajmił swoim braciom imię SWOJEGO BOGA. (Hebrajczyków 2:12)

następnie śpiewajcie Bogu chwałę w środku zgromadzenia. (Hebrajczyków 2:12)

wtedy BÓG miał taki sam udział w ciele i krwi dzieci, chociaż BÓG jest duchem. (Hebrajczyków 2:14 – Jana 4:24)

wówczas BÓG musiał upodobnić się do braci we wszystkim. (Hebrajczyków 2:17)

wówczas BÓG musiał stać się miłosierny, aby móc zostać wiernym arcykapłanem przed Bogiem. (Hebrajczyków 2:17)

wówczas BÓG, który nie może być kuszony (Jakuba 1:13), mimo wszystko był kuszony. (Hebrajczyków 2:18; 4:15)

wówczas BÓG jest wiernym apostołem i arcykapłanem BOGA, który GO takim uczynił. (Hebrajczyków 3, 1+2)

wówczas BÓG został uhonorowany większą chwałą niż Mojżesz [przez kogo?] (Hebrajczyków 3:3)

wtedy stajemy się uczestnikami BOGA. (Hebrajczyków 3:14)

wtedy BÓG został uwielbiony przez BOGA. (Hebrajczyków 5:5)

zatem BÓG jest kapłanem na wzór Melchizedeka. (Hebrajczyków 5:6)

wtedy BÓG z głośnym wołaniem i łzami przedstawiał BOGU prośby i błagania. (Hebrajczyków 5:7)

wówczas Bóg został wysłuchany dzięki swej bojaźni Bożej. (Hebrajczyków 5:7)

wtedy BÓG nauczył się posłuszeństwa. (Hebrajczyków 5:8)

wówczas ON był niedoskonałym BOGIEM, który stał się doskonały. (Hebrajczyków 5:9)

następnie BÓG został przyjęty przez Boga jako Arcykapłan na wzór Melchizedeka. (Hebrajczyków 5:10)

wtedy BÓG będzie jak Melchizedek, król Salem. (Hebrajczyków 7, 1+3)

potem BÓG wyłonił się z Judy. (Hebrajczyków 7:14)

potem złożono przysięgę Bogu na Boga, że ​​On będzie kapłanem na wieki. (Hebrajczyków 7:21)

wtedy zbawieni zbliżają się do BOGA przez BOGA. (Hebrajczyków 7:25)

następnie BÓG ofiarował siebie jako ofiarę BOGU. (Hebrajczyków 7:27)

wówczas BÓG jest sługą świątyni i namiotu prawdy. (Hebrajczyków 8:2)

wówczas BÓG ofiarował siebie samego przez Ducha wiecznego jako ofiarę bez winy BOGU. (Hebrajczyków 9:14)

wtedy BÓG pojawia się teraz przed obliczem BOGA dla nas. (Hebrajczyków 9:24)

wtedy BÓG, dla którego BÓG przygotował ciało, mówi do BOGA: „Oto idę, aby pełnić wolę Twoją, BOŻE” (Hebrajczyków 10, 5+7).

wtedy zostajemy uświęceni przez ofiarę Bożego Ciała raz na zawsze. (Hebrajczyków 10:10)

wówczas przez krew BOŻĄ mamy śmiałość wejść do świątyni. (Hebrajczyków 10:19)

wtedy BÓG zasiadł po prawicy tronu BOŻEGO. (Hebrajczyków 12:2)

wtedy BÓG musiał znieść wstyd. (Hebrajczyków 13:13)

wówczas BÓG jest wielkim Pasterzem owiec, które BÓG pokoju wskrzesił z martwych. (Hebrajczyków 13:20)

wówczas Jakub jest sługą BOGA i BOGA. (Jakuba 1:1)

wówczas jeszcze należy chwalić BÓG i Ojca BOŻEGO. (1 Piotra 1:3)

wtedy BÓG można porównać do baranka bez skazy i zmazy. (1 Piotra 1:19)

następnie BÓG był znany wcześniej przed założeniem świata, ale został objawiony na końcu czasów i (drugi) BÓG wskrzesił GO z martwych i dał MU chwałę. (1 Piotra 1, 20+21)

wtedy jesteśmy bardzo mile widziani przez BOGA. (1 Piotra 2:5)

wtedy i BÓG raz cierpiał za nasze grzechy, aby nas doprowadzić do BOGA. (1 Piotra 3:18)

wtedy we wszystkim BÓG będzie uwielbiony przez BOGA. (1 Piotra 4:11)

wtedy Piotr wyznał się jako świadek cierpień Bożych. (1 Piotra 5:1)

wówczas łaska i pokój będą nam coraz obficiej udzielane w poznaniu Boga i Boga. (2 Piotra 1:2)

wtedy BÓG otrzymał cześć i chwałę od BOGA, gdy doszedł do NIEGO taki głos z wywyższonej chwały: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (2 Piotra 1:17).

wtedy nasza społeczność będzie z BOGIEM i z Jego BOGIEM. (1 Jana 1:3)

wtedy krew BOGA, Jego Syna, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. (1 Jana 1:7)

wtedy BÓG jest naszym wsparciem u BOGA. (1 Jana 2:1)

wówczas BÓG jest Chrystusem [namaszczonym przez BOGA]. (1 Jana 2:22; 5:1 itd.)

wtedy każdy, kto wyznaje, że Bóg przyszedł w ciele, jest z Boga. (1 Jana 4:2)

wtedy miłość BOGA do nas została objawiona w tym, że BÓG posłał siebie (czy swojego jednorodzonego BOGA?) na świat. (1 Jana 4:9)

następnie Jan skłamał, mówiąc: „Boga nikt nigdy nie widział” (1 Jana 4:12).

wtedy BÓG pozostaje w każdym, kto wyznaje, że BÓG jest Synem BOŻYM. (1 Jana 4, 15; 5, 5 i wiele innych)

wtedy każdy, kto trwa w nauce, ma i Boga, i Boga. (2 Jana 1:9)

wówczas księga Apokalipsy jest objawieniem BOGA, które BÓG mu dał. (Obj 1:1)

wówczas BÓG jest pierworodnym z umarłych. (Obj 1:5)

wtedy BÓG uczynił nas kapłanami dla swego BOGA. (Obj 1:6)

wtedy BÓG mówi, że ON jest synem BOŻYM. (Ap 2:18)

wtedy BÓG mówi, że nie uznał dzieł Sardes za kompletne przed SWOIM BOGIEM. (Ap 3:2)

następnie BÓG mówi, że uczyni zwycięzców filarami w świątyni SWOJEGO BOGA. (Ap 3:12)

wtedy BÓG mówi, że napisze na nich imię SWOJEGO BOGA i nazwę miasta SWOJEGO BOGA. (Ap 3:12)

wtedy BÓG mówi, że miasto Jego BOGA, nowe Jeruzalem, zstąpi z niebios swego BOGA. (Ap 3:12)

wówczas BÓG mówi, że ON jest początkiem Bożego stworzenia. (Ap 3:14)

wówczas BÓG jest Lwem z pokolenia Judy, Korzeniem Dawida. (Obj 5:5)

wówczas BÓG jest Barankiem, który stoi wśród starszych i przychodzi do BOGA [Wszechmogący - 4:8] i bierze księgę z prawej ręki. (Obj 5:6)

potem BÓG został zamordowany i kupił ludzi dla BOGA swoją krwią. (Obj 5:9)

wtedy Baranek jest BOGIEM, ale nie BOGIEM, który zasiada na tronie. (Ap 7:10)

zatem BÓG jest Bogiem naszym i swego BOGA (Ap 12,10)

wówczas BÓG jest Bogiem, który ma ojca. (Ap 14, 1)

następnie jest tron ​​(w niebie), który jest zarówno Boży, jak i BOŻY, ale mimo to jest tronem BOGA Ojca. (Ap 22, 1+3 i 3, 21)