POCHODZĄCY Z NIEBA I POCHODZĄCY OD BOGA!

Pochodzący z nieba i pochodzący od BOGA!
Jak Jezus przyszedł z nieba?

Rozmowę Pana Jezusa z Nikodemem można znaleźć w znanym trzecim rozdziale Ewangelii Jana. Jezusowi chodzi przede wszystkim o odrodzenie, miłość do BOGA, życie wieczne, królestwo BOŻE oraz duchową wizję i wiedzę. Zgodnie z tradycyjnym poglądem Kościoła, w wersecie 13 mówi się, że Jezus mówił o swojej preegzystencji. Z tego powodu następuje krótkie omówienie wersetów 11-16.

„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, mówimy to, co wiemy, i świadczymy o tym, co widzieliśmy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie.” Jan 3:11

Jezus stawia siebie tutaj na równi z prorokami. Prorocy mówili o tym, co BÓG objawił im w niebiańskich wizjach. Kiedy BÓG wysyłał proroków do przywódców Izraela i Judy, aby powiedzieli im słowo, zawsze byli odrzucani. Jezus nie jest inny, nawet to, co ma do powiedzenia w oparciu o objawienie od BOGA, zostaje odrzucone.

„Jeśli powiedziałem wam to, co ziemskie, a nie uwierzycie, jak uwierzycie, jeśli powiem wam to, co niebieskie?” Jana 3:12

Tutaj ziemskie ma znaczenie prawdy (Tora, pisma proroków), która jest dostępna każdemu i którą Jezus właściwie interpretuje. Z jednej strony Jezus powiedział to, czego uczy Słowo Boże, które czytano we wszystkich synagogach. Niebiańskie odnosi się do objawienia, które Jezus otrzymał od BOGA w szczególnej, osobistej komunii z BOGIEM.

„I nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który z nieba zstąpił, Syn Człowieczy.” Jan 3:13

Chodzi o mówienie rzeczy niebiańskich i aby móc mówić rzeczy niebiańskie, Jezus, podobnie jak Mojżesz i inni prorocy, musiał wstąpić do nieba, aby otrzymać objawienie od BOGA. O objawieniu prawa, które Mojżesz otrzymał od Boga na górze, mówi:

„Albowiem to przykazanie, które wam dzisiaj daję, nie jest dla was zbyt cudowne i nie jest od was zbyt odległe. Nie w niebie należy mówić, kto dla nas pójdzie do nieba (uczynił to już Mojżesz, gdy był na górze, aby twarzą w twarz otrzymać objawienia od BOGA) i zdobądź to dla nas, abyśmy mogli usłyszeć Powtórzonego Prawa 30:11-12

Prorocy często byli w duchu i następnie BÓG pokazywał im w wizjach to, co chciał przekazać ludziom.

Ponowne zejście z nieba oznacza powrót do zwykłego ludzkiego stanu świadomości.

W NT Paweł był w trzecim niebie, kiedy był w duchu.

„Znam osobę w Chrystusie, która 14 lat temu, czy w ciele, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, BÓG wie, że została porwana aż do trzeciego nieba”.

Mówi się także, że Jan był w Duchu i wstąpił do nieba.

„W dzień Pański doznałem zachwycenia i usłyszałem za sobą głos donośny, jakby trąby.” Objawienie 1:10

„Potem ujrzałem, a oto drzwi otwarte w niebie i pierwszy głos, który usłyszałem, jakby trąby, mówiący ze mną: Wstąp tutaj, a pokażę ci, co ma się potem stać. I natychmiast doznałem zachwycenia, i oto w niebie stał tron, a na tronie siedział Ktoś.” Objawienie 4:1-2

W przypadku Pana Jezusa był też fakt, że w tym stanie ducha i zachwytu miał on szczególnie głęboką więź z OJCEM.

„I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, aby wywyższono Syna Człowieczego.”
Jan 3:14

Kiedy ludzie zbuntowali się przeciwko BOGU i JEGO posłańcom, BÓG zesłał jadowite węże, aby każdy ukąszony umarł. Ale BÓG i tak chciał, aby Izraelici zostali zbawieni, więc kazał Mojżeszowi przywiązać żelaznego węża do słupa. Każdy, kto teraz w posłuszeństwie wierze patrzył na żelaznego węża, pozostał przy życiu, chociaż został ukąszony przez węża. (ziemski).

Jednakże przez Ducha Jezus otrzymał objawienie poprzez wizję, że on sam (Syn Człowieczy) miał zostać przywiązany do słupa lub krzyża, tak jak wtedy był to wąż.

„Aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.” Jana 3:15

Niebiańskie jest objawienie, że przez śmierć na palu lub krzyżu Syna Człowieczego (czyli Mesjasza/Namaszczonego) każdy, kto uwierzy w Niego (Jezusa Chrystusa) jako w środek zbawienia dany przez BOGA, zostanie zbawiony

„Albowiem tak Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” Jana 3:16

Cóż za wielka i potężna miłość do grzesznej ludzkości, że BÓG wydał SWOJEGO jednorodzonego, doskonałego i umiłowanego Syna na stos śmierci za nich (na krzyżu), aby tej grzesznej ludzkości dać życie wieczne. (Niebiański) Objawienie Bożej miłości. Głębokość wspólnoty SYNA z OJCEM umożliwiła Synowi postrzeganie siebie jako Umiłowanego Syna, mimo że BÓG zamierzał go wydać.

Mając świadomość, że wypowiedź zstępująca z nieba jest nawiązaniem do objawienia i wyposażenia, jakie Jezus otrzymał od BOGA w duchu i w najgłębszej komunii z BOGIEM , teksty Jana 6 można również właściwie zrozumieć.

„Albowiem chleb Boży to Ten, który z nieba zstępuje i daje życie światu.”
Jan 6:33

BÓG pokazał Jezusowi poprzez objawienie (lub wizję) jego zadanie ofiarowania siebie jako doskonałego baranka ofiarnego, a tym samym jako chleb za życie świata.

„Albowiem z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który mnie posłał.” Jan 6:38

Fakt, że Jezus był w niebie, oznacza szczególny stan świadomości, który pozwolił mu wchłonąć to, co niebiańskie, które Bóg mu pokazał poprzez wizje i objawienia, oraz stan szczególnie głębokiej i intymnej komunii z Bogiem. Jezus mówi tutaj, że nie otrzymał tych objawień, aby pełnić swoją wolę, ale aby pełnić wolę BOŻĄ.

„Wtedy Żydzi szemrali przeciwko niemu, bo mówił: Ja jestem chlebem, który z nieba zstąpił, i mówili: Czy to nie jest syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jak więc ten człowiek mówi: Z nieba zstąpiłem?” Jana 6,41-42

Żydzi wskazują tutaj na skromne pochodzenie Jezusa. W innym miejscu zwracają uwagę Nikodemowi, że żaden prorok nie pochodzi z Galilei. Galilejczyk nie miał nadprzyrodzonych objawień i wizji od BOGA. Dla takich ludzi w oczach Żydów liczyło się jedynie ich ziemskie pochodzenie.

„Napisane jest u proroków i wszyscy będą nauczani przez Boga; każdy, kto słyszał i uczył się od OJCA, przychodzi do mnie. Nie żeby ktoś widział OJCA, tylko ten, który jest od Boga, ten widział OJCA.” Jana 6:45-46

Poprzez proroków BÓG obiecał głębsze poznanie SWOJEJ SIEBIE. W Słowie ludzie słyszą i uczą się od BOGA, a kiedy spotykają Jezusa, rozpoznają, że jest on doskonałym przedstawicielem BOGA i doskonałym obrazem BOGA. Dlatego przychodzą do Jezusa i idą za Nim. Nie oznacza to, że którykolwiek ze współczesnych Jezusa miał tak niezwykłe objawienia i wizje od BOGA lub OJCA. Z wyjątkiem Jezusa, który miał takie objawienia i wizje od BOGA lub OJCA i widział GO.

„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś będzie spożywał ten chleb, będzie miał życie na wieki. Ale chlebem, który Ja daję, jest moje Ciało, które daję za życie świata”.

Jana 6:51

Jezus jest chlebem żywym, ponieważ BÓG nie tylko ukazał mu prawdę o pojednaniu i zbawieniu ofiarnej śmierci na krzyżu, ale także dlatego, że uświęcił go i wyposażył w SWOJĄ szczególną obecność i wspólnotę.

„Jak możecie mówić, że bluźnicie temu, którego OJCIEC uświęcił i posłał na świat, dlatego, że powiedziałem: Jestem Synem Bożym?” Jan 10:36

Jezus jest, że tak powiem, jako doskonałe stworzenie ludzkie, objawioną miłością Boga. BÓG dał Jezusowi tyle SWOJEJ miłości, że był gotowy pójść aż na krzyż i oddać siebie.

Na końcu Jana 3 znajduje się następujące świadectwo Jana (Chrzciciela) o Jezusie.

„Ten, który przychodzi z góry, jest ponad wszystkimi; Kto jest z ziemi, jest z ziemi i z ziemi przemawia. Ten, który przychodzi z nieba, jest ponad wszystko, co widział i słyszał; on o tym świadczy, a nikt nie przyjmuje jego świadectwa. Ktokolwiek przyjął jego świadectwo, potwierdził, że BÓG jest prawdziwy. Albowiem ten, którego posłał Bóg, mówi słowa Boże; bo nie daje Ducha według miary. OJCIEC kocha Syna i wszystko oddał w Jego ręce.” Jana 3:31-35

Z tego fragmentu jasno wynika, że ​​widzenie i słuchanie Jezusa wiąże się z przyjściem z nieba. Jezus świadczy o tym, co widział i słyszał od BOGA w niebie.

Przy takim zrozumieniu inny fragment można sklasyfikować znacznie lepiej.

„Wtedy Jezus odpowiedział i rzekł do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Syn nie może nic czynić sam od siebie, tylko to, co widzi, że OJCIEC czyni; bo cokolwiek OJCIEC czyni, to samo czyni Syn, bo OJCIEC kocha Syna i pokazuje mu wszystko, co ON SAM czyni, i pokaże mu większe dzieła, abyście się dziwili.” Jana 5:19-20

Pan Jezus tak bardzo kochał BOGA i był w tak intymnej komunii z BOGIEM, że bez JEGO wyraźnego objawienia nic nie mógł zrobić. Zanim Jezus dokonał jakiegokolwiek cudu, BÓG pokazał mu i objawił w obrazie lub wizji dokonanie tego cudu przez BOGA.

Odejście SYNA od OJCA

Wyłonienie się z BOGA nie oznacza wyłaniania się z BOGA jako emanacji (promieniowania), jak chcielibyście wierzyć przedstawicielom doktryny o Trójcy czy innym przedstawicielom preegzystencji Jezusa.

„Gdyby BÓG był waszym OJCEM, miłowalibyście mnie, bo wyszedłem i przyszedłem od BOGA, bo nie przyszedłem od siebie, ale ON mnie posłał.” Jana 8:42

Dwa wersety wcześniej Pan Jezus określił siebie jako człowieka, który mówił prawdę, którą usłyszał od BOGA. (werset 40) Zatem był to człowiek Jezus, który przyszedł od Boga i którego posłał Bóg. Człowiek Jezus przyszedł z najgłębszej komunii z BOGIEM i szczególnego stanu, w którym BÓG przemawiał z nim w duchu do świata grzesznych ludzi.

„A Jezus wiedział, że OJCIEC oddał wszystko w Jego ręce i że wyszedł od BOGA i do BOGA idzie”.

Jana 13:3

Pan Jezus miał świadomość, że objawienia dotyczące swojej drogi otrzymał z najgłębszej komunii z BOGIEM i był także świadomy, że powróci do tego szczególnego stanu najgłębszej komunii, aby następnie otrzymać nowe objawienia. Na myśl przychodzi także Objawienie Jana, które Jezus otrzymał od Boga, aby przekazać je swoim sługom.

„Słowa, które mi dałeś, przekazałem im, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że Ty mnie posłałeś.” Jana 17: 8

Słowa, które Pan Jezus otrzymał jako objawienie od BOGA w ścisłej społeczności z BOGIEM, przekazał je uczniom, a oni zrozumieli i uwierzyli, że BÓG go posłał.

Pan Jezus został całkowicie ukształtowany przez tę komunię z OJCEM i przez objawienia OJCA.