POWTÓRZONEGO PRAWA 6:4 TRÓJJEDYNY BÓG TO WIARA MONOTEISTYCZNA?

(Czy trynitaryzm jest monoteistyczny?) autorstwa Serveta Ewangelika

Podstawą normatywnego judaizmu zawsze była ściśle monoteistyczna – jest to wiara, że ​​istnieje tylko jeden Bóg numeryczny, BÓG Izraela, którego imię brzmi JHWH, powszechnie pisane także jako „Jahwe”. Ta wiara w jednego BOGA czyni Żyda Żydem. To on odróżnił Żydów od ich sąsiadów, którzy w starożytności byli politeistami.

Żydzi zawsze wierzyli, że ich wiara jest tak definitywnie wyrażona w wyznaniu wiary, które nazywają „Szemą”. W ich pismach napisano: „Słuchaj, Izraelu: Pan, Bóg nasz, tylko Pan! I będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą i całą swoją mocą. (Powtórzonego Prawa 6:4-5)

Hebrajskie słowo przetłumaczone w wersecie 4 na „sam” to „echad”. Jego pierwotnym znaczeniem jest cyfra „a” i tak zostało przetłumaczone ponad 600 razy w New American Standard Bible (NASB). Drugim najpopularniejszym tłumaczeniem słowa echad w NASB jest słowo „the”, które pojawia się tutaj 55 razy. Echad zwykle oznacza „jeden”. (W nie poprawionej Biblii Elberfelda jest tłumaczone 562 razy jako „a”, 213 razy jako „jeden” i 44 razy jako „the”)

Jezus wielokrotnie potwierdzał Szemę. Jak każdy inny Żyd, wydaje się, że wierzył, że BÓG jest jeden. Na przykład pewien uczony w Piśmie zapytał go kiedyś: „Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?” (Marka 12:28; porównaj Mateusza 22:36). Jezus odpowiedział mu, cytując Szemę i mówiąc, że jest ona „pierwsza” (w. 29). Uczony w Piśmie odpowiedział: „Dobrze, nauczycielu, powiedziałeś zgodnie z prawdą; bo ON jest jeden i nie ma innego, jak tylko ON” (w. 32). Jezus uznał to stwierdzenie za słuszne, odpowiadając: „Niedaleko jesteście od królestwa Bożego” (w. 34). Czy Jezus wierzył, że BÓG jest jedną osobą, a nie dwoma lub trzema? Wygląda na to, że tak.

W Ewangelii Jana Jezus jeszcze dokładniej określił Boga jako Jedność liczbową. Powiedział kiedyś swoim oskarżycielom: „ Jak możecie wierzyć, którzy odbieracie sobie nawzajem chwałę i to, która pochodzi od jedynego ? kto jest jedynym prawdziwym] BÓGIEM ? (Jana 5:44). Później modlił się do „Ojca” za swoich uczniów: „ Ale to jest życie wieczne, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. (Jana 17:3). W ten sposób Jezus nie tylko określił Ojca jako „jedynego prawdziwego BOGA”, ale także odróżnił się od NIEGO tym stwierdzeniem, będącym wyraźnym zaprzeczeniem tego, że On sam jest BOGIEM. Teolodzy trynitarni upierają się, że są monoteistami i wierzą w jednego Boga. Jednak większość z nich definiuje „jeden” jako jednostkę, a nie liczbę. Wielu muzułmanów i Żydów, którzy również podają się za monoteistów, odrzuca tę definicję, zarzucając trynitarzom triteizm, czyli wiarę w trzech bogów.

Czym więc jest monoteizm? Henry More, filozof platoński z Cambridge, ukuł słowo „monoteizm” w XVII wieku. Jest to transliterowana kombinacja dwóch greckich słów. Słowo „mono” pochodzi od greckiego słowa monos i oznacza „tylko”, „sam” lub „tylko”. Jako przedrostek „mono” może również oznaczać numeryczną „jeden”. Słowo „teizm” pochodzi od słowa theos, greckiego słowa oznaczającego „Bóg”, i dlatego oznacza „wiarę w Boga”. Połączenie tych dwóch słów oznacza wiarę w liczbowego jednego Boga/BOGA, w przeciwieństwie do słowa politeizm, które oznacza wiarę „w wielu bogów” lub „w więcej niż jednego Boga”. Trynitarze natomiast definiują jedynego Boga Biblii jako trzy współistotne osoby. Dlatego też zaklasyfikowanie chrześcijaństwa trynitarnego jako monoteistycznego wydaje się problematyczne. Z tego powodu niektórzy współcześni badacze religii odrzucają słowo „monoteizm” jako kategorię znaczącą.

Żydzi zawsze zaciekle bronili swojego monoteizmu przed trynitaryzmem. Zaprzeczają także jakoby w ich pismach znajdowała się jakakolwiek nuta trynitaryzmu. Dla wielu religijnych Żydów nauczanie kościołów chrześcijańskich o Trójcy Bożej wydaje się bluźnierstwem. I dokładnie tak klasyfikowaliby Żydów w czasach Jezusa. Raymond E. Brown słusznie mówi o tym czasie: „Dla Żydów „BÓG” jest BOGIEM i Ojcem w niebie”.

Główną rzeczą, która podzieliła chrześcijan i religijnych Żydów, nie była kwestia, czy Jezus był Mesjaszem, czy nie, ale to, czy jedyny BÓG składa się z więcej niż jednej osoby. Żydowski pisarz David Klinghoffer wyjaśnia to dobrze: „W talmudycznej i innej wczesnej literaturze rabinicznej [która pojawiła się w pierwszych wiekach ery chrześcijańskiej] najczęściej poruszaną kwestią sporną skierowaną przeciwko chrześcijanom było: Oskarżenie jest takie, że ci drudzy oddają cześć dwóm bogom. Nie trzech, jak w późniejszych sformułowaniach chrześcijańskich – Ojciec, Syn i Duch Święty – ale dwa. Jednak w pierwszych wiekach naszej ery nie wszyscy chrześcijanie zostali formalnymi trynitarzami, ponieważ Duch Święty nie wstąpił jeszcze wtedy do nieba”.

Jak zatem należy zdefiniować monoteizm? Larry Hurtado sugeruje, pomimo absurdu, że powinniśmy „nazywać ludzi monoteistami, jeśli tak się opisują”. Większość wyznań kościelnych ustaliła pewne kryteria, według których określają, kto jest prawdziwym chrześcijaninem (chociaż często różnią się między sobą co do tych kryteriów). Zazwyczaj kryteria te znajdują odzwierciedlenie w ich postanowieniach dotyczących formalnego członkostwa w kościele.

Dlatego chrześcijanie na ogół nie akceptują nikogo jako własnego tylko dlatego, że wyznaje, że jest chrześcijaninem. Przeciwnie, potencjalni członkowie muszą spełniać ustalone kryteria danej wspólnoty kościelnej. W przeszłości takie standardy często formułowano w formie katechizmu lub wyznania wiary. Nowy Testament pokazuje nam, że od pierwszych chrześcijan pochodzenia żydowskiego wymagano co najmniej następujących kryteriów wyznania: „Jezus jest Panem, Mesjaszem/Chrystusem, Synem BOŻYM i Zbawicielem; BÓG wskrzesił go z martwych” (Rzymian 10:9-10; Jana 20:30-31; 1 Kor. 15:3-4).

Podobnie wydaje się, że istnieją pewne kryteria określające, kto jest monoteistą, a kto nie, i które wykraczają poza zwykłe wyznanie wiary. Proponuję jako prostą formułę przyjąć pochodzenie słowa „monoteizm” w sposób przedstawiony powyżej; definicja, która ostro kontrastuje z „politeizmem”. W związku z tym jest wysoce wątpliwe, czy binitaryzm – wiara, że ​​w jednym bóstwie są dwie osoby – czy też trynitaryzm, czyli wiara w trzy osoby w jednym bóstwie, można słusznie nazwać monoteistycznym.

Ten artykuł jest autorstwa Kermita Zarleya (Serweta Ewangelickiego). Odwiedź jego stronę internetową –servtustheevangelical.com – gdzie możesz przeczytać 50 takich artykułów. Stanowią one streszczenie jego starannie opracowanej, dogłębnej biblijnie, 600-stronicowej książki zatytułowanej: Restytucja Jezusa Chrystusa (2008)