SŁOWO ŻYCIA (1 JANA 1:1-3)

„To, co było od początku, co słyszeliśmy, co widzieliśmy na własne oczy, na co patrzyliśmy i czego dotknęły się nasze ręce, odnośnie słowa życia; (i życie zostało objawione, i widzieliśmy, i świadczymy, i głosimy wam życie wieczne, które było u Ojca i zostało nam objawione;) to, co widzieliśmy i słyszeliśmy, oświadczamy wam, abyście i wy byli z nami mieć społeczność; mianowicie nasza komunia z Ojcem i Jego Synem, Jezusem Chrystusem. (1 Jana 1:1-3)

Tutaj Jan ponownie powraca do prologu swojej Ewangelii. Jezus jest wypełnionym planem ustanowionym w wiecznym zamyśle Boga. Ten plan życia wiecznego był z Ojcem od wieków.

Nie omawiamy tu działania Logosu w stworzeniu (w przeciwieństwie do Ewangelii Jana, rozdział 1,3). Jan opisuje, w jaki sposób objawione zostało życie wieczne. Chodzi o Nowego Adama. Jezus jest pierwszym z nowego stworzenia (Objawienie 1:5). Jego uczniowie mogli dotknąć tej nowej osoby (Jana 20:27; Łukasza 24:39). Uczniowie świadczą i głoszą zmartwychwstanie Mesjasza na podstawie tego, co widzieli.

Żywe słowo Boże jest nasieniem (Łk 8,11), które zawiera ducha życia (Rz 8,2), a także słowo życia (1 Jana 1,1). Powinniśmy zwracać uwagę na to żywe słowo (1 Jana 1:10).